در يکي از تاليفات علماي شيعه بسلسله سند از مفضل بن عمر [1] روايت شده است که گفت: از آقايم حضرت صادق عليه السلام پرسيدم: آيا ماموريت مهدي منتظر وقت معيني دارد که بايد مردم بدانند کي خواهد بود؟ فرمود: حاشا که خداوند وقت ظهور او را طوري معين کند که شيعيان ما آنرا بدانند عرضکردم: آقا براي چه؟ فرمود: زيرا وقت ظهور او همان ساعتي است که خداوند ميفرمايد: و يسئلونک عن الساعه ايان مرساها، قل انما علمها عند ربي لا يجليها لوقتها الا هو ثقلت في السموات و الارض لا تاتيکم الا بغته. [2] .



[ صفحه 1146]



و نيز اين همان ساعتي است که خدا فرموده: يسئلونک عن الساعه ايان مرسيها [3] و هم فرموده: ان الله عنده علم الساعه [4] يعني: علم آن وقت فقط در نزد خداست و در آيه ديگر فرمود: هل ينظرون الا الساعه ان ياتيهم بغته فقد جاء اشراطها [5] و نيز فرمود: اقتربت الساعه و انشق القمر و هم فرمود: ما يدريک لعل الساعه قريب يستعجل بها الذين لا يومنون بها و الذين آمنوا مشفقون منها و يعلمون انها الحق الا ان الذين يمارون في الساعه لفي ضلال بعيد. [6] عرضکردم: معني يمارون چيست؟ فرمود: يعني مردم ميگويند قائم کي متولد شده و کي او را ديده، و حالا کجاست و چه وقت آشکار ميشود؟ اينها همه عجله در امر خدا و شک در قضاي الهي و دخالت در قدرت اوست اينان کساني هستند که در دنيا زيان مي برند و پايان بد از آن کافران است. عرضکردم: آيا وقتي براي آن تعيين نشده؟ فرمود: اي مفضل نه من وقتي بر آن معين ميکنم و نه هم وقتي براي آن تعيين شده است هر کس براي ظهور مهدي ما وقت تعيين کند، خود را در علم خداوند شريک دانسته و بناحق ادعا کرده که توانسته است بر اسرار خدا آگاهي يابد در صورتيکه خداوند هر سري دارد براي اين مخلوق که از خدا و اولياء خدا برگشته اند واقع شده است، هر خيري خدا داشته باشد اختصاص به بندگانش دارد که بايد بان برسند. زيرا که خدا همه وقت با بندگانش است. آن اسرار که بانها ميدهد براي اين است که بر آنها حجت باشد. فقلت فکيف يا مولاي في ظهوره؟ فقال يظهر في شبهه ليستبين امره و يعلي ذکره. مفضل گفت: در وقت ظهورش چگونه است؟ فرمود: اي مفضل او در وضع شبهه ناکي آشکار ميشود، تا اينکه امرش روشن شود [7] و نامش بالا رود و کارش آشکار گردد، و نام و کنيه و نسبش برده



[ صفحه 1147]



شود، و آوازه او در زبان پيروان حق و باطل و موافقين و مخالفين زياد



[ صفحه 1148]



برده ميشود، تا اينکه بواسطه شناختن او حجت بر مردم تمام شود. بعلاوه ما داستان ظهور او را براي مردم نقل کرده ايم و نشان داده ايم و نام و نسب و کنيه او را برده و گفته ايم که: او همنام جدش پيغمبر خدا و هم کنيه اوست تا مبادا مردم بگويند اسم و کنيه و نسب او را نشناختيم، بخدا سوگند کار او بواسطه روشن شدن نام و نسب و کنيه اش که بر زبانهاي مردم بالا گرفته، متحقق ميشود. بطوريکه آنرا براي يکديگر بازگو ميکنند. همه اينها براي اتمام حجت بر آنهاست. آنگاه همانطور که جدش وعده داده، خداوند او را ظاهر مي گرداند قوله تعالي: هو الذي ارسل رسوله بالهدي و دين الحق ليظهره علي الدين کله و لو کره المشرکون [8] يعني: خداوند نماينده خود را با هدايت و دين حق ميفرستد تا او را بر تمام اديان غالب گرداند هر چند مشرکان نخواهند.