سيد علي بن عبد الحميد در کتاب الانوار المضيئه بسند خود از اسحاق بن عمار نقل ميکند که از حضرت صادق عليه السلام پرسيدم اينکه خداوند بشيطان فرمود: منتظر وقت معلوم باشد. انت لمن المنظرين الي يوم الوقت المعلوم اينوقت



[ صفحه 1136]



معلوم کي خواهد بود؟ فرمود: روز قيام قائم ماست. وقتي خداوند او را برانگيخته ميکند و آماده قيام است در مسجد کوفه است. در آنوقت شيطان در حاليکه با زانوهاي خود راه ميرود، بانجا ميايد، و ميگويد: اي واي از خطر امروز قائم پيشاني او را گرفته و گردنش را ميزند. آنموقع روز وقت معلوم است. که مدت او باخر ميرسد. شيخ مفيد در کتاب اختصاص از حضرت صادق عليه السلام روايت ميکند که فرمود: چون قائم قيام کند با پاي خويش بميدان کوفه ميايد، و با دست خود اشاره بموضعي ميکند و ميگويد: اينجا را بکنيد بدستور او آنجا را حفر ميکنند دوازده هزار زره و دوازده هزار شمشير و دوازده هزار کلاه خود و روي بيرون مياورد. آنگاه دوازده هزار نفر از غلامان و مردم عجم را ميخواند و آن سلاح را بانها ميپوشاند، و سپس خطاب بانها ميگويد: کساني که اين لباس را نپوشيده اند، بقتل برسانيد. کليني در کافي از ابوبصير روايت مي کند که مردي خدمت حضرت امام محمد باقر عليه السلام رسيد و عرضکرد: شما اهلبيت رحمت هستيد و خداوند شما را باين منقبت مخصوص داشته است. حضرت فرمود: چنين است خدا را شکر ميگوئيم. زيرا ما هيچکس را بگمراهي نيانداخته و هيچکس را از راه هدايت بيراه نکرده ايم. دنيا باخر نميرسد، مگر اينکه خداوند عز و جل مردي از ما اهلبيت را برانگيزد که مطابق کتاب خدا قرآن عمل کند و هر کار زشتي را ببيند، تقبيح نمايد. شيخ طوسي در کتاب تهذيب از علاء بن محمد روايت ميکند که گفت: از حضرت باقر عليه السلام پرسيدم: قائم چگونه در ميان مردم رفتار ميکند؟ فقال يسير بسيره ما ساربه رسول الله حتي يظهر الاسلام قلت و ما کانت سيره رسول الله (ص) قال: ابطل ما کانت في الجاهليه و استقبل الناس بالعدل و کذلک القائم اذا قام يبطل ما کان في الهدنه مما کان في ايدي الناس و يستقبل لهم العدل فرمود: بروش پيغمبر (ص) عمل مينمايد تا آنکه اسلام را آشکار ميسازد. عرضکردم: روش



[ صفحه 1137]



پيغمبر چگونه بود؟ فرمود: پيغمبر آثار کفر جاهليت را از ميان برد و با مردم بعدالت رفتار کرد. قائم هم موقعيکه قيام ميکند هر اعمال نامشروع و بدعتي را که هنگام صلح و سازش با بيگانگان اسلام در ميان مسلمين مرسوم گشته از ميان ميبرد و مردم را بعدالت گستري رهبري مينمايد [1] .