شيخ صدوق در کمال الدين از نزال بن سبره روايت ميکند که گفت: علي بن ابيطالب عليه السلام براي ما خطبه خواند و پس از حمد و ثناي الهي سه بار فرمود: سلوني اليها الناس قبل ان تفقدوني يعني: اي مردم پيش از آنکه مرا از دست بدهيد، هر چه ميخواهيد از من بپرسيد در اين وقت صعصعه بن صوحان از جابر خاست و گفت: يا اميرالمومنين دجال کي خواهد آمد؟ فرمود: بنشين خداوند سخن تو را شنيد و دانست که مقصودت چيست. بخدا قسم در اين باره سائل و مسئول تو و من يکسان هستيم يعني اين از اسراري است که فقط خداوند ميداند.



[ صفحه 963]



ولي اين را بدان که آمدن دجال علاماتي دارد که طابق النعل بالنعل متعاقب هم بوقوع مي پيوندد. اگر خواسته باشي اطلاع ميدهم عرضکرد: يا اميرالمومنين بفرمائيد. فرمود: آنچه ميگويم از بر کن علامات آن اينست: دجال در وقتي ميايد که مردم نماز را بميرانند، و امانت را ضايع کنند، و دروغ گفتن را حلال شمارند. و ربا خورند، و رشوه بگيرند، و ساختمانها را محکم بسازند، و دين را بدنيا بفروشند، و موقعيکه سفيهان را بکار گماشتند، و با زنان مشورت کردند، و پيوند خويشان را پاره نمودند، و هواپرستي پيشه ساختند و خون يکديگر را بي ارزش دانستند. حلم و بردباري در ميان آنها نشانه ضعف و ناتواني باشد، و ظلم و ستم باعث فخر گردد، امراء فاجر، وزراء ظالم، و سرکردگان دانا خائن و قاريان قرآن فاسق باشند. شهادت باطل آشکار باشد، و اعمال زشت و گفتار بهتان آميز و گناه و طغيان و تجاوز علني گردد، قرآنها زينت شود، و مسجدها نقاشي و رنگ آميزي و مناره ها بلند گردد، و اشرار مورد عنايت قرار گيرند، وصفها درهم بسته شود. خواهشها مختلف باشد و پيمانها نقض گردد، و وعده اي که داده شد نزديک شود. زنها بواسطه ميل شاياني که بامور دنيا دارند در امر تجارت با شوهران خود شرکت جويند. صداهاي فاسقان بلند گردد و از آنها شنيده شود [1] بزرگ قوم، رذل ترين آنهاست، از شخص فاجر بملاحظه شرش تقيه شود، دروغگو تصديق، و خائن امين گردد، زنان نوازنده. آلات طرب و موسيقي بدست گرفته نوازندگي کنند و مردم پشينيان خود را لعنت نمايند. زنها بر زينها سوار شوند و زنان بمردان و مردان بزنان شباهت پيدا کنند. شاهد در محکمه بدون اين که از وي درخواست شود شهادت ميدهد،



[ صفحه 964]



و ديگر بخاطر دوست خود بر خلاف حق گواهي دهد. احکام دين را براي غير دين بياموزند، و کار دنيا را بر آخرت مقدم دارند، پوست ميش را بر دلهاي گرگها بپوشند، در حاليکه دلهاي آنها از مردار متعفن تر و از صبر تلخ تر است. در آنموقع شتاب و تعجيل کنيد. بهترين جاها در آنروز بيت المقدس است. روزي خواهد آمد که هر کسي آرزو کند که از ساکنان آنجا باشد [2] .