بعضي از علائم اوائل
هم در آن کتاب بسند مزبور روايت مي کند که بزنطي گفت: شنيدم امام رضا عليه السلام مي فرمود: ابن ابي حمزه گمان ميکرد که جعفر [1] خيال مي کند،
[ صفحه 947]
پدرم قائم آل محمد است، ولي جعفر از آنچه مي بايد پيش از ظهور قائم پديد آيد، اطلاع نداشت بخدا قسم، خداوند از زبان پيغمبرش اينطور حکايت ميکند: ما ادري ما يفعل بي و لا بکم ان اتبع الا ما يوحي الي [2] يعني: من نميدانم بر من و شما چه خواهد گذشت. من فقط از آنچه از راه وحي بمن فرمود: پيروي ميکنم. جدم امام محمد باقر عليه السلام ميفرمود: چهار حادثه پيش از قائم خواهد بود که علامت ظهور اوست آنگاه امام رضا فرمود: سه حادثه بوقوع پيوسته و يک حادثه ديگر باقي مانده است عرضکرديم: فدايت شوم حوادثي که گذشته کدام است؟ فرمود: اول ماه رجب بود که صاحب خراسان در آن ماه خلع شد. دوم ماه رجبي بود که بر پسر زبيده شوريدند، سوم ماه رجبي است که محمد بن ابراهيم در آن ماه از کوفه قيام کرد. عرضکرديم: آيا رجب چهارم هم باين سه ماه مي پيوندد؟ فرمود: جدم امام باقر عليه السلام اينطور فرموده است [3] .
پاورقي
[1] گويا مقصود جعفر بن بشير است که از شاگردان آن حضرت بوده است.
[2] سوره احقاف آيه ي 8.
[3] اين گونه اخبار بامعني که مولف علامه براي آنها مي کند؛ لزومي ندارد که از علائم ظهور امام زمان بعد از ولادت و غيبت آن حضرت باشد. زيرا امکان دارد براي جلوگيري از انحراف امثال فرقه ي واقفيه باشد که مي گفتند موسي بن جعفر امام زمان است.