و نيز در کتاب مزبور، از يونس بن يعقوب و او از کسي که روايت را نوشته از حضرت صادق عليه السلام روايت نموده که فرمود: چه حالي خواهيد داشت زماني که مدتي از عمرتان بگذرد و امام خود را نشناسيد؟ عرض شد اگر آن روز فرا رسد چکنيم؟ فرمود: چنگ زنيد به همين طريقه اي که داريد تا حقيقت امر روشن شود. نيز در آن کتاب است که حضرت صادق عليه السلام به زراره فرمود: زماني خواهد آمد که امام از نظر مردم پنهان شود، زراره ميگويد: عرضکردم: در آن زمان مردم چه ميکنند؟ فرمود: طريقه اي که دارند از دست ندهند تا آنکه



[ صفحه 926]



مطلب بر آنها روشن گردد [1] و هم در کمال الدين از ابوبصير از حضرت صادق عليه السلام روايت نموده که در تفسير آيه يوم ياتي بعض آيات ربک لا ينفع نفسا ايمانها لم تکن آمنت من قبل او کسبت في ايمانها خيرا فرمود: آن روز، روز قيام منتظر ماست خوش بحال شيعيان قائم ما که در غيبت او منتظر ظهور او ميباشند و اطاعت او را گردن مينهند. آنها دوستان خدايند و کساني ميباشند که از کسي جز خدا ترس ندارند و غمگين نميباشند [2] .



[ صفحه 927]



هم در آن کتاب از علي بن محمد بن زياد روايت ميکند که گفت: نامه اي خدمت امام موسي کاظم عليه السلام نوشتم و پرسيدم فرج آل محمد کي خواهد بود؟ در جواب مرقوم فرمود: هنگاميکه صاحب شما از ديار ستمگران پنهان گرديد، منتظر فرج باشيد. اين روايت در کتاب امامت و تبصره تاليف علي بن بابويه پدر شيخ صدوق هم بسند ديگر نقل شده است.



[ صفحه 928]