نيز در آن کتاب از محمد بن مسلم روايت کرده که گفت: از امام محمد باقر



[ صفحه 915]



عليه السلام شنيدم ميفرمود: پرهيزکاري پيشه سازيد، و با تقوي و کوشش در اطاعت خداوند بر اين عقيده که داريد، کمک بجوئيد. وقتي يکي از شما بسراي ديگر شتافت و درهاي دنيا بروي او بسته شد دين و پرهيزکاري او سخت ترين چيزي است که مورد غبطه و رشک ديگران که از آن بي نصيب هستند واقع ميشود. وقتي آدم قدم بسراي ديگر گذاشت ميداند که باستقبال نعمتها و وعده هاي الهي و مژده رفتن به بهشت، ميرود و از کسي که ميترسيده ايمن است. و يقين ميکند که در دنيا بر حق بوده، و کسي که در جهت خلاف دين ميرفته بر طريقه باطل و گمراه است پس شما را بر اين عقيده مژده ميدهم، باز هم مژده ميدهم. شما چه ميخواهيد؟ آيا نمي بينيد که دشمنان شما در ارتکاب گناهان الهي کشته ميشوند و براي رسيدن بدنياي فاني يکديگر را بقتل ميرسانند ولي شما چنين نيستيد و از آنها دوري جسته در خانه هاي خود با طيب خاطر آسوده ايد؟ بلاي سفياني که از دشمنان شماست براي شما کافي است. خروج او براي شما از علامات ظهور است، مع الوصف آن فاسق وقتي خروج ميکند شما يکي دو ماه آسوده مي مانيد و خطري از وي نمي بينيد او مردم بسياري را بقتل ميرساند ولي شما جزو آنها نيستيد. در اينموقع يکي از اصحاب حضرت پرسيد: در آنموقع زنان و فرزندان خود را چکنيم؟ فرمود: مردان شما بايد پنهان شوند، زيرا خطر او فقط متوجه مردان شيعيان ما مي شود. ولي بخواست خدا زنان شما در معرض آسيب وي نخواهند بود. از حضرت پرسيده شد: دجال بکجا روي مي آورد و آنها که از وي مي گريزند بکجا ميروند؟ فرمود: هر کس مي خواهد از او فرار کند بمدينه و يا بمکه و يا ببعضي از شهرها ميرود. آنگاه فرمود: چگونه در مدينه ميتوانيد بسر بريد؟ زيرا آنجا مقصد لشکر اين فاسق سفياني است. بنابراين بمکه برويد. زيرا شما همه در آنجا گرد ميائيد که فتنه او نه ماه باندازه مدت حاملگي زنان است و از اين مدت تجاوز نمي کند انشاء الله. نيز در آن کتاب از زراره روايت ميکند که حضرت صادق عليه السلام بوي فرمود: امام



[ صفحه 916]



خود را بشناس زيرا شناختن او ضرري بتو نميرساند، خواه ظهور صاحب الامر زود واقع شود و خواه بتاخير بيافتد. و هم در غيبت نعماني از فضيل بن يسار روايت کرده که از امام جعفر صادق عليه السلام پرسيدم مقصود از آيه يوم ندعو کل اناس بامامهم [1] چيست؟ فرمود: اي فضيل امام خود را بشناس که شناختن او ضرري بتو نميرساند خواه اين امر زود واقع شود و خواه بتاخير بيافتد. کسيکه امام خود را بشناسد، و سپس پيش از قيام صاحب الامر بميرد، مثل کسي است که در لشکر او نشته است، نه بلکه مانند کسي است که در زير پرچم او نشسته باشد بعضي از اصحاب اينطور روايت کرده اند: مثل کسي است که در رکاب پيغمبر صلي الله عليه و آله شهيد شده باشد. هم در آن کتاب از ابوبصير نقل کرده که گفت: بانحضرت گفتم: قربانت گردم، فرج و گشايش کار شما اهلبيت کي خواهد بود؟ فرمود: اي ابوبصير تو از کساني هستي که چشم بدنيا دارند. هر کس صاحب الامر را بشناسد، انتظار ظهور او، براي وي گشايش و فرج است همچنين در کتاب ياد شده از اسمعيل بن محمد خزاعي روايت نموده که گفت: ابوبصير از حضرت صادق عليه السلام سوالي کرد که من هم مي شنيدم. وي گفت: آيا من قائم (ع) را درک مي کنم؟ فرمود: اي ابوبصير مگر تو امام خود را نمي شناسي؟ عرضکردم: بلي و الله، شما امام من هستيد. حضرت دست او را گرفت و فرمود: اي ابوبصير بخدا قسم تو از اينکه در سايه ايوان قائم شمشيرت را بدست گيري باک نداري. مولف: يعني تو هر گونه آمادگي براي ظهور و جانبازي در راه قائم ما داري. و نيز در غيبت نعماني از فضيل بن يسار نقل ميکند که گفت از امام محمد باقر عليه السلام شنيدم ميفرمود: کسي که بميرد و امامي نداشته باشد امام خود را نشناسد همچون مردم عهد جاهليت مرده است. و کسيکه بميرد در حاليکه امام خود را ميشناخته زياني نبرده، خواه ظهور امام زمان زود واقع شود و يا بتاخير بيافتد، و



[ صفحه 917]



هر کس بميرد و امام خود را بشناسد مانند کسي است که با مهدي منتظر در خيمه اش بوده است. نيز در آن کتاب از عمرو بن ابان روايت کرده که گفت: شنيدم امام صادق عليه السلام ميفرمود: علامت ظهور قائم آل محمد را بشناس که اگر آنرا بشناسي ضرري بتو نميرساند خواه اين امر زود واقع شود يا بتاخير بيافتد. خداوند عالم ميفرمايد: يوم ندعو کل اناس بامامهم يعني: روز قيامت هر دسته اي را با امام خودشان ميخوانيم. پس هر کس امام خود را بشناسد، مانند کسي است که در خيمه منتظر بوده است. و نيز در آن کتاب از حمران بن اعين از آن حضرت اين روايت را نقل کرده و اين تفاوت که دنر اين روايت ميفرمايد: امام خود را بشناس و بجاي خيمه منتظر خيمه قائم دارد. کليني در کافي از ابوبصير از حضرت صادق عليه السلام روايت نموده که فرمود: هر پرچمي پيش از قيام قائم برافراشته صاحب آن پرچم بتي است و غير خدا را اطاعت کرده اند.