و از جمله رشيد ابوالعباس بن ميمون واسطي در سفري که بسامره ميرفتيم نقل ميکرد که: چون شيخ يعني جد من و رام بن ابي فراس [1] قدس الله روحه بواسطه



[ صفحه 790]



جنگ و ناامني از حله خارج شده، بکاظمين آمد و دو ماه و هفت روز کم در آنجا توقف نمود. من هم همان موقع از واسط بسامره آمدم و ياد دارم که سرماي سختي بود. من با شيخ و رام بن ابي فراس در حرم مطهر کاظمين عليهما السلام ملاقات نموده و عزم خود را در خصوص زيارت سامره بوي اطلاع دادم. شيخ گفت: مي خواهم نامه اي بتو بدهم که آنرا در لباس خود محکم به بندي. من هم گرفته در لباس خود محکم بستم، سپس گفت: چون بصحن شريف رسيدي، شب وارد حرم مطهر شو، وقتي ديدي کسي نزد تو نيست و تو آخرين کسي هستي که ميخواهي از حرم بيرون بروي، اين نامه را جنب قبر منور بگذار. وقتي طرف صبح آمدي و آنرا نديدي بکسي مگو. ابوالعباس واسطي گفت: من هم بدستور شيخ عمل کردم و چون طرف صبح آمدم نامه را نديدم. آنگاه باسط نزد کسانم برگشتم، شيخ هم قبل از من با ميل خود بحله رفته بود، چون بار ديگر در راه زيارت در حله بخدمت شيخ رسيدم فرمود: آن حاجتي که داشتم موضوع نامه برآورده شد. ابوالعباس بمن گفت: پيش از تو اين مطلب را براي کسي نقل نکرده ام، و از موقع رحلت شيخ تاکنون تقريبا سي سال است. نيز ابوالعباس واسطي: و از جمله يکنفر که راستي گفتارش نزد من به تحقيق رسيده ميگفت: من پيوسته



[ صفحه 791]



از مولي مهدي صلوات الله عليه تمنا مينمودم که مرا در زمره کساني قرار دهد که بشرف ملاقات و خدمتگذاري در ايام غيبتش نائل گشته اند، تا بدين وسيله بنوکران و خواص وي تاسي جويم، و هيچکس را از ما في الضمير خود باخبر نگردانيدم. تا آنکه رشيد ابوالعباس واسطي در روز پنجشنبه بيست و نهم ماه رجب سال 635 بدون مقدمه گفت: بتو ميگويند ما جز محبت نظري بتو نداريم. پس اگر خود را با صبر و بردباري تسکين دهي، مقصود حاصل ميگردد. من پرسيدم اين را از جانب چه کسي ميگوئي؟ گفت: از جانب مولانا مهدي صلوات الله عليه ميگويم.