بازگشت

ابوسهل نوبختي


همچنين شيخ در کتاب غيبت از احمد بن علي رازي و او از محمد بن علي و او از عبيد الله بن محمد بن جابان دهقان از ابوسليمان داود بن غسان بحراني روايت نموده که



[ صفحه 739]



گفت: بخدمت ابوسهل اسماعيل بن علي نوبختي رسيدم و سلام نمودم، ابوسهل گفت: ولادت م ح م د فرزند حسن بن علي بن محمد بن علي بن موسي بن جعفر بن محمد بن علي بن حسين بن علي بن ابي طالب صلوات الله عليهم اجمعين در سامره بسال 256 اتفاق افتاد. مادرش صيقل، و کنيه اش ابوالقاسم ميباشد، و همين کنيه است که پيغمبر خبر داده و فرمود: نام او چون نام من و کنيه اش مثل کنيه من است، لقبش مهدي و حجت و منتظر است و هم او صاحب الزمان ميباشد. سپس ابوسهل گفت: در مرض مرگ امام حسن عسکري عليه السلام روزي من در خدمتش بودم، حضرت به عقيده خادم خود که غلامي سياه چهره و اهل نوبه [1] بود و پيش از آن حضرت خدمتکار پدرش امام علي النقي بود. و امام حسن عسکري عليهما السلام را بزرگ کرده بود، فرمود: اي عقيد قدري آب مصطکي براي من بجوشان عقيد هم آب را روي اجاق نهاد، و صيقل مادر امام زمان عليه السلام آنرا بخدمت حضرت آورد. حضرت کاسه را گرفت و خواست بياشامد ولي دست مبارکش لرزيد و بدندان نازنينش خورد و سپس آنرا بزمين نهاد. آنگاه رو کرد بعقيد و فرمود: برو باندرون که ميبني کودکي در سجده است، او را نزد من بياور. ابوسهل ميگويد: عقيد گفت: وقتي باندرون براي جستجوي او رفتم، ديدم کودکي جسده ميکند، و انگشت سبابه [2] خود را بسوي آسمان گرفته است. من سلام کردم و او نمازش را کوتاه کرد، سپس گفتم: آقا شما را مي طلبد که بخدمتش درآئي. در اين وقت مادرش صيقل آمد و دست او را گرفت و او را نزد پدرش آورد.



[ صفحه 740]



ابوسهل ميگويد: موقعيکه بچه خدمت حضرت رسيد، سلام کرد. رنگش همچون در سفيد موهاي سرش کوتاه و ميان دندانهايش باز بود. وقتي امام حسن عسکري عليه السلام او را ديد، گريست و فرمود: اي آقاي خاندانم اين آب را بمن بده که من اينک بسوي خداي خود ميروم. بچه کاسه آب جوش را برداشت و بدهان پدر بزرگوارش نزديک ساخت تا آنرا نوشيد. آنگاه امام حسن عسکري عليه السلام فرمود: مرا آماده نماز کنيد. بچه حوله اي در دامن امام پهن کرد و بدينگونه حضرت، يک يک اعضا را شست و سر و پاي را مسح نمود. آنگاه امام حسن عسکري عليه السلام فرمود: اي فرزند بتو مژده ميدهم که صاحب الزمان و مهدي و حجت خدا در روي زمين توئي. تو فرزند من و جانشين من ميباشي. از من متولد شده اي و تو م ح م د فرزند حسن بن علي بن محمد بن علي بن موسي بن جعفر بن محمد بن علي بن حسين بن علي بن ابيطالب عليهم السلام ميباشي و هم از نسل پيغمبر صلي الله عليه و آله و خاتم ائمه طاهرين هستي. پيغمبر (ص) مژده تو را داده و نام و کنيه تو را تعيين فرموده است. اين را پدرم از پدران پاک سرشتش بمن اطلاع داد. صلي الله علي اهلبيت ربنا انه حميد مجيد حضرت اين را فرمود و همان موقع رحلت نمود. صلوات الله عليهم اجمعين.


پاورقي

[1] نوبه - محلي است که تا مدينه سه روز راه استمراصد.

[2] انگشت سبابه دومين انگشت واقع در بين انگشت ابهام و انگشت وسط است.

چون عرب موقع سب کردن يعني بدگوئي باشخاص با آن بطرف مقابل اشاره مي کرد، آنرا سبابه گفتند.