شيخ طوسي در کتاب غيبت مينويسد: در برخي از روايات آمده است که: خدمتکاران و کسانيکه اقدام بخدمتگذاري ما ميکنند، بدترين خلق خدا هستند اين روايت بمعني عام خود نيست که شامل عموم خدمتگذاران ائمه طاهرين گردد بلکه اين را بدين سبب فرموده اند که گاهي در ميان شيعيان افرادي پيدا ميشوند که بواسطه نزديکي با آن ذوات مقدسه دست بتغيير و تبديل گفتار آنها زده و چنانکه خواهيم گفت، نسبت بانان خيانت ميورزند. محمد بن عبد الله جعفر حميري از پدرش و او از محمد بن صالح همداني روايت نموده که گفت: نامه اي خدمت حضرت امام زمان عليه السلام نوشتم که خانواده من، بمن آزار ميرسانند و از روايتي که از پدران بزرگوار شما وارد شده: خدامنا و قوامنا شرار خلق الله بمن سرزنش ميکنند. حضرت در جواب نوشت: خوش بحال شما آيا اين آيه شريفه را در قرآن مجيد نخوانده ايد: و جعلنا بينهم و بين القري التي بارکنا فيها قري ظاهره [1] يعني: ميان آن ها و قريه هائي که در آن برکت داده ايم قريه هائي ظاهره قرار داديم. بخدا سوگند قريه اي که خداوند در آن برکت قرار داده مائيم و قريه هاي ظاهره شما هستيد. صدوق: در کمال الدين اينحديث را با همان سند روايت نموده و سپس فرموده است: عبد الله بن جعفر حميري گفت: اين حديث را علي بن محمد کليني از محمد



[ صفحه 665]



ابن صالح همداني از حضرت صاحب الامر عليه السلام براي من روايت کرد