نيز در کمال الدين از محمد بن علي بن متيل روايت نموده که زني بنام زينب



[ صفحه 655]



از آهل آبه [1] زوجه محمد بن عبديل آبي، سيصد دينار سهم امام داشت. آنرا نزد عموي من جعفر بن محمد بن متيل آورد و گفت ميخواهم که اين مال را از دست من گرفته بدست ابوالقاسم حسين بن روح (ره) بسپاري. سپس عمويم مرا با آن زن نزد حسين بن روح فرستاد تا درخواست او را براي وي ترجمه کنم. چون بخدمت حسين بن روح رسيديم، با زبان فصيح اهل آبه با زن سخن گفت و پرسيد چونا، چونا بدا کوليه چونسته؟ يعني چطوري و قبلا در چه حالي بودي و از بچه هايت چه خبر داري؟ چون من ديدم حسين بن روح بزبان آن زن آشنائي کامل دارد دينارها را باو سپرده برگشتم، و از ترجمه خودداري کردم. در غيبت شيخ مانند اين روايت را از جماعتي از علما از صدوق نيز روايت کرده است.