بعد از اين واقعه آنمرد اين موضوع عجيب را که او فراموش کرده بود و محمد بن عثمان بياد او آورد و جز پيغمبر و امام منصوب از جانب خداوندي که عالم باسرار و آنچه در دلها پنهان است، کسي ديگر اطلاع ندارد، براي ديگران نق لکرد. آن مرد ابوجعفر محمد بن عثمان را نميشناخت. او فقط آن مال را بدست او سپرد، همانطور که تجار اموال را بوسيله افراد موثق بهمکاران خود تسليم ميکنند. بعلاوه آن مرد نه براتي و نه نامه اي همراه خود نداشت که به محمد بن عثمان بدهد. زيرا اين واقعه در زمان معتضد عباسي و موقعي بود که کار شيعيان بسيار سخت



[ صفحه 631]



شده بود، و چنانکه مي گويند از شمشير دشمن خود ميچکيد و اين کارها ميان آشنايان و خواص جزء اسرار بود، آنچه شيعيان نزد محمد بن عثمان مياوردند طوري بود که هيچکس از حمل و نقل و خبر آن اطلاع نمييافت، و فقط فرستندگان بفرستاده خود ميگفتند: برو بفلان جا و اين اموال را تسليم کن، بدون اينکه توضيحي بدهند، يا نامه اي بوي تسليم کنند، نکند فرستادگان از ماجرا مطلع گردند و نيز در غيبت شيخ از جماعتي از علما و آنها از حسن بن حمزه علوي از علي بن محمد کليني روايت نموده است که: گفت: محمد بنت زياد صيمري نامه اي بحضور امام زمان (ع) نوشت و از آن حضرت کفني براي تيمن درخواست کرده بود. در جواب مرقوم بود که تو در سال 81 بان احتياج پيدا خواهي کرد. و او هم در همان وقتي که معين فرموده بود وفات يافت. حضرت هم يکماه پيش از مرگش کفن را براي او فرستاد. در کتاب فرج المهوم با اسناد خود از کتاب دلائل الامامه طبري شيعي از ابو المفضل شيباني از کليني از علي بن محمد سيمري نائب سوم امام زمان مثل آنرا نقل کرده است.