کراجکي [1] رحمه الله عليه در کتاب کنز الفوائد مينويسد: تمام پيروان



[ صفحه 592]



اديان آسماني در اين عقيده متفقند که عمرهاي زياد و طول آن، امر جايزي است چنانکه تورات هم متضمن اين معني هست، و از اين حيث ميان يهود در گفته تورات اختلافي نيست. در تورات نوشته است که: حضرت آدم ابوالبشر نهصد و سي سال در جهان زيست شيث نهصد و دوازده سال، انوش نهصد و پنج سال، قينان نهصد و ده سال، مهلائيل هشتصد و نود و پنجسال، بود نهصد و شصت و دو سال، اخنوخ که همان ادريس پيغمبر است نهصد و شصت و پنجسال، لمک هفتصد و شصت و هفت سال، نوح نهصد و پنجاه سال سام ششصد سال، ارفخشاو چهار صد و نود هشت سال، شالخ چهار صد و نود و سه سال عابر هشتصد و هفتاد سال، فالغ دويست و نود و نه سال. ارغو دويست و شصت سال، ياحور صد و چهل و شش سال، تارخ صد و هشتاد سال. ابراهيم صد و هفتاد و پنجسال اسمعيل صد و سي و هفت سال، اسحاق صد و هشتاد سال. سپس کراجکي ميگويد: اين بود آنچه تورات ثبت کرده و نزد تمام يهود و نصارا مسلم است و خلافي نيست، دين مقدس اسلام هم متضمن اينگونه عمرهاي طولاني هست. ما هيچيک از علماي اسلام را نيافته ايم که عمرهاي طولاني را انکار کرده باشد بلکه همه اتفاق دارند که طول عمر امري جايز الوقوع است. سپس کراجکي جمعي از معمرين گذشته را نام برده و احوال و اشعار آنها را نقل ميکند. بخط شريف بزرگوار سيد رضي رضي الله عنه [2] حاشيه اي ديدم که بر تقويمي که بتاريخ يکشنبه پانزده محرم سال 381 جمع آوري کرده نوشته بود: براي وي نقل کرده اند که پيرمردي در شام بوده که سنش از صد و چهل سال تجاوز کرده بود. من سوار شده نزد وي رفتم و او را با خود آورده و نزديک خانه ام در محله کرخ جاي دادم. و مردي اعجوبه بود. او امام حسن عسکري عليه السلام را ديده بود و اوصاف آن حضرت را نقل ميکرد و نظير اين عجائب بسيار ديده بود. مولف: باب اخبار معمرين تا اينجا پايان مييابد علت اينکه اين باب را با



[ صفحه 593]



اين که کم فائده است طولاني گردانيدم اين است که خواستم مانند علماي گذشته عمل کرده باشم تا نگويند اين کتاب از فوائدي که در اين باب آورده اند، خالي است. [3] .



[ صفحه 594]