بازگشت

انتقام حسين را همراه تو بگيرم...


هنوز صداي شکستن استخوانهاي پهلوي زهراعليه السلام از پشت در خانه به گوش مي رسد. هنوز گريه بلند علي عليه السلام کنار بدن مجروح فاطمه عليهاالسلام طنين انداز است. هنوز جنازه تير باران شده و مسموم امام مجتبي عليه السلام روي دستهاي شيعه است. و هنوز صداي شيون زينب کبري و دختران حسين عليه السلام دلها را پاره پاره مي کند. هنوز نداي مظلوم کربلا از حلقوم بريده شنيده مي شود و علي اصغر به روي دست پدر بال مي زند... و اين همه منتقم آل محمدعليه السلام را صدا مي زنند.

يا رسول اللَّه، که در حياتت بر مصائب اهل بيتت مي سوختي؛

اي فاطمه، که در پشت آن در آتش زده تو را در هم شکستند و تن آزرده ات را مجروح کردند و محسنت را کشتند؛

اي علي مرتضي، که سي سال خار در چشم و استخوان در گلو سوختي و ساختي، و آنچنان مظلوم رفتي که جنازه ات مخفيانه به آغوش خاک سپرده شد؛

اي حسين مظلوم، که سقيفه انتقام محمد مصطفي را از تو گرفت و آنچه قساوت داشت به ميدان تو آورد و تا آنجا پيش رفت که استخوانهاي سينه ات را همچون سينه مادرت خُرد کرد، و تا زينب را به اسيري نبرد دست از شقاوتش برنداشت؛

اي امامان مظلومي، که شربت شهادت نوشيديد و بدست وارثان سقيفه آخرين ظلمها در حق شما روا داشته شد؛

ما همان روز صداي «هل من ناصر» شما عزيزان خدا را شنيديم، و دير زماني است که بر مصائب شما مي سوزيم و چکه هاي مذاب اشکمان در زخمهاي شما التيامي بر دردهاي نامتناهي آن است.

از سال شصت و يک هجري تا کنون دست ميلياردها جانفشان در راه شما به قبضه شمشير است و منتظر اجازه! اشک به چشم و دست به شمشير!! در نيام نگه داشتنِ اين شمشيرها خوني به قلبها کرده که خود انتقامي ديگر مي طلبد.

خدا کند تو بيايي و فرمان دهي تا غلاف شمشيرها را بشکنيم و دو سوي آنها را تيز کنيم و با نام زهرا و حسين عليهماالسلام در لشکر غدير بر سقيفه بتازيم و انتقام چهارده قرن را بگيريم. اي خون خدا، براي فرزندت مهدي دعا کن که بيش از اين ما را صبر نمانده است.

جَعَلَنَا اللَّهُ وَ إِيّاکُمْ مِنَ الطّالِبينَ بِثارِ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلامُ مَعَ الْإِمامِ الْمَهْدِيِّ عَلَيْهِ السَّلامُ

خدا ما و شما را از طالبين خون حسين عليه السلام بهمراه وليّش حضرت مهدي عليه السلام قرار دهد. خدايا بدست مهدي عليه السلام سينه هاي ما را شفا ده و غيظ و غضب قلبهامان را آرام بخش و خونخواهي ما را با خونخواهي او مقرون ساز.

اي حسين، خدا به من روزي کند که با امام ياري شده از اهل بيت محمدعليه السلام به خونخواهي تو بپا خيزم. در واقع خون تو خون ماست که با امام هدايتگر ظاهر - که به حق سخن مي گويد - طالب آن خواهيم بود.