بايد از عدم حضور حجت الهي نگران بود و بايد از اجرا نشدن دين خدايي دندان بر هم ساييد و بايد از قدرت و فرمانروايي دشمنان خدا رنج کشيد و تأسف خورد، تا با روحي آزرده دست به دعا برداشت و از خدا خلاصي از چنان شرايط دردناک را طلبيد:

اللَّهُمَّ عَظُمَ الْبَلاءُ وَ بَرِحَ الْخِفاءُ... اللَّهُمَّ إِنّا نَشْکُو إِلَيْکَ فَقْدَ نَبِيِّنا وَ غَيْبَةَ وَلِيِّنا...

خدايا بلاها بالا گرفته و مخفي آشکار شده و پرده کنار رفته و زمين تنگ شده و آسمان برکاتش را منع نموده است. پروردگارا شکايت ما به درگاه توست و در سختي و آساني اعتماد بر توست.

خدايا انتظار طولاني گشته و فاجران ما را مورد شماتت قرار داده اند و دادخواهي بر ما مشکل شده است.

خدايا به درگاه تو شکايت آورده ايم فقدان پيامبرمان و غيبت امامان را، و سختگيري زمان را بر ما و گرفتار کردن فتنه ها مارا و متحد بودن دشمنان در مقابل ما و زيادي دشمنان و کمي تعدادمان را...