آن قدر محبوب ما دل بُرده که وقتي قربان او مي رويم و چشم باز مي کنيم و جاي او را خالي مي بينيم، عاجزانه در پي او هستيم و لحن سخن بي اختيار صورت کسي را به خود مي گيرد که اين سو و آن سو سراغ از محبوبش مي گيرد و او را مي جويد و التماس مي کند تا او را بيابد يا او بيايد:

أيْنَ بَقِيَّةُ اللَّهِ الَّتي لاتَخْلُو مِنَ الْعِتْرَةِ الْهادِيَةِ... أَيْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِياءِ وَ مُذِلُّ اْلأَعْداءِ...

کجاست يادگار خداوند که عترت هدايت کننده از او خالي نخواهد بود؟ کجاست آنکه براي ريشه کن کردن ظالمان آماده شده؟ کجاست آنکه براي راست کردن کجي و نادرستي انتظار او را مي کشند؟ کجاست آنکه براي ريشه کردن بيداد و ستم اميد به او دارند؟ کجاست آنکه براي تازه کردن فرائض و سنتها ذخيره شده؟ کجاست آنکه براي بازگرداندن دين و شريعت انتخاب شده؟ کجاست آنکه براي احياي قرآن و حدودش آرزوي او را دارند؟ کجاست زنده کننده آثار دين و اهل آن؟ کجاست شکننده شوکت متجاوزين؟ کجاست منهدم کننده بناهاي شرک و نفاق؟ کجاست نابود کننده اهل فسق و گناه و طغيان؟ کجاست درو کننده شاخه هاي گمراهي و اختلاف؟ کجاست محو کننده آثار کج دلي و هوا پرستي؟ کجاست قطع کننده رشته هاي دروغ و افتراء؟ کجاست نابود کننده سرکشان و متمردان؟ کجاست ريشه کن کننده اهل عناد و گمراهي و بيديني؟ کجاست عزت دهنده دوستان و خوار کننده دشمنان؟ کجاست متحد کننده همه گرايشها بر تقوي؟ کجاست باب خدايي که بايد همه به سوي آن آيند؟ کجاست وجه خدا که اوليا به سوي او رو کنند؟ کجاست وسيله متصل بين زمين و آسمان؟ کجاست صاحب روز پيروزي و برفرازنده پرچم هدايت؟ کجاست پوشاننده لباس صلاح و رضايت؟ کجاست طلب کننده خون پيامبران و فرزندان انبياء؟ کجاست خونخواهي کننده شهيد کربلا؟ کجاست پيروزمند بر هر که نسبت به او تعدي کند و افترا بندد؟ کجاست مضطري که وقتي دعا مي کند اجابت مي شود؟ کجاست صدر مخلوقات که صاحب نيکي و تقوي است؟ کجاست پسر پيامبر مصطفي و علي مرتضي؟ کجاست پسر خديجه غرّا و فاطمه کبري؟...