جلوه اي از عظمت حضرت مهدي عليه السلام پدران بزرگوار و صاحب شرافت اويند. ما افتخار مي کنيم که گاهي مولاي خود را با انتساب به اجدادش خطاب کنيم و اعلام کنيم: اي مولايي که تو را از دل و جان صدا مي زنيم، به راستي آنچه خوبان همه دارند تو تنها داري. پدران تو که گلهاي عالم وجودند، همه حجّتهاي پروردگارند. اين فخر ابدي ماست که تو را با چنين کلمات بلندي خطاب کنيم:

يَابْنَ السّادَةِ المُقَرَّبينَ، يَابْنَ النُّجَباءِ اْلاَکْرَمينَ، يَابْنَ الْهُداةِ الْمَهْديّينَ...

اي فرزند سادات مقرب خداوند، اي فرزند نجيبان صاحب کرامت، اي فرزند هدايتگران هدايت يافته، اي فرزند انتخاب شدگان تهذيب شده، اي فرزند آقايان نجيب تر، اي فرزند پاکتران مطهّر، اي فرزند سيّدان منتجب، اي فرزند سروران گرامي، اي فرزند ماههاي تابان، اي فرزند چراغهاي فروزان، اي فرزند ستارگان ثاقب، اي فرزند اختران درخشان، اي فرزند راههاي روشن، اي فرزند علمهاي آشکار، اي فرزند علوم کامل، اي فرزند سنّتهاي مشهور، اي فرزند معارف باقيمانده، اي فرزند معجزات موجود، اي فرزند دلايل مشهود، اي فرزند صراط مستقيم، اين فرزند نبأ عظيم، اي فرزند کسي که در قرآن عليّ حکيم است. اي فرزند آيات بيّنات، اي فرزند دليلهاي ظاهر، اي فرزند برهانهاي واضح خيره کننده، اي فرزند حجّتهاي بالغه، اي فرزند نعمتهاي شايان، اي فرزند طه و آيات محکم، اي فرزند يس و ذاريات، اي فرزند طور و عاديات، اي فرزند کسي که در شب معراج به بارگاه قرب الهي نزديک شد تا در نزديکي و قرب به خداي عليّ اعلي به اندازه دو سر کمان يا نزديکتر رسيد...