بازگشت

به برکت وجود تو...


در دعاها به ما آموخته اند که خدا را به حق او که عصمت حاضر است قسم دهيم تا به آبرويي که او در پيشگاهش دارد ما را بپذيرد. لب به دعا مي گشاييم و وجود پر برکت او را واسطه فيض قرار مي دهيم:

أَتَقَرَّبُ إِلَيْکَ يا رَبِّ... أَتَوَسَّلُ إِلَيْکَ يا رَبِّ بِإِمامِنا وَ مُحَقِّقِ زَمانِنا...

خدايا، به درگاه تو تقرب مي جويم با واسطه قرار دادن آن آقاي حفيظ و عليمي که اختيار خزاين زمين را به او سپرده اي. آن پدر مهرباني که زمام قبض و بسط را بدست او داده اي. صاحب نفس مبارک و ريشه کن کننده شجره ملعونه. او که در گهواره با مردم سخن گفت و به راه هدايت راهنمايي کرد. او که از ديدگان غايب است ولي در شهرها حاضر است. او که از چشمها پنهان است ولي در فکرها (و قلبها) حاضر است. باقيمانده نيکان، وارث ذوالفقار که در خانه پرده دار ظاهر مي شود. عالم مطهّر، حضرت حجة بن الحسن که بهترين تحيات و بيشترين برکات و کامل ترين صلوات بر او باد.

پروردگارا، به درگاه تو متوسل مي شوم با واسطه قرار دادن اماممان و محقَّق کننده روز موعود در زمانمان و آن که شاهد است و مشهود، آنکه نور درخشان است، او که پرتو نوراني تر است، او که با رعب در دل دشمنانش ياري شده و با سعادت پيروزمند است. خدايا از تو حاجتم را مي خواهم بحق وليّت و حجّتت صاحب الزمان، به جانشيني که حجّت و صاحب امر و ظاهر کننده براهين است. خدايا دعاي ما را بخاطر او مستجاب کن و حوائج ما را به آبروي او برآورده فرما.