امام هشتم عليه السلام، در اين حديث امام را به سان خورشيد عالمتاب معرّفي مي فرمايد :

«الإمامُ کالشَّمسِ الطّالعَةِ المُجَلَّلَةِ نُورُها لِلْعالَم». [1] .

امام چونان خورشيدي است که طلوع مي کند و پرتو نورش تمامي جهان را، فرا مي گيرد.