در يکي از مجالس مناظرات حضرت ثامن الحجج عليه السلام، عِمران صابي - که از ماديگرايان بود - حضور يافت و در نزد مأمون درباره توحيد، با امام هشتم عليه السلام به بحث پرداخت. هر سؤالي که مطرح مي کرد، امام عليه السلام با استدلال محکم جواب او را مي فرمود. بحث و مناظره به اوج خود رسيده و کاملاً داغ شده بود که وقت ظهر فرا رسيد. امام رضا عليه السلام به مأمون فرمود : «الصّلاةُ قَدْ حضَرَتْ» : وقت نماز فرا رسيد».

عمران صابي گفت : يا سيِّدي! لا تقطَعْ عَلَيَّ مسألتي فقد رَقَّ قلبي : سرورم (دنباله بحث و بررسي و پاسخ به) سؤال مرا قطع مکنيد ؛ که احساس مي کنم دلم نرم شده و آماده پذيرش حقيقت است.

امّا امام رضا عليه السلام تحت تأثير احساسات عمران صابي قرار نگرفته و نماز اوّل وقت را فداي بحث و بررسي نکرده فرمودند :

«نُصَلّي وَنَعُودُ».

نماز را مي گزاريم و باز مي گرديم.

امام عليه السلام با همراهان نماز گزاردند و پس از نماز به مجلس باز گشته و به بحث ادامه دادند. [1] .

در بيان ديگري امام رضاعليه السلام از پيامبر اکرم صلي الله عليه وآله وسلم روايت مي کنند :

«شيطان پيوسته از مؤمن خائف و هراسان است ؛ مادام که او نمازهاي پنجگانه خود را به موقع و با رعايت لوازم آن انجام دهد. پس هرگاه آنها را تباه کند، شيطان بر وي غالب مي شود و او را وارد گناهان بزرگ مي کند». [2] .

بسيار شايسته است، دوستان و منتظران امام عصر عليه السلام از روش اولياي الاهي الهام گرفته نسبت به اقامه نماز، بهتر عمل کنيم.