روايات رسيده از ائمّه معصومين عليهم السلام حاکي از آن است که امام عصر عليه السلام وارث تمام کمالات و خُلقيّات انبياي عظام الاهي است.

ابن ابي يعفور از امام صادق عليه السلام نقل مي کند :

«هيچ يک از معجزات انبيا و اوصيا نيست جز اين که خداوند براي اتمام حجّت، آن ها را به دست قائم عليه السلام جاري مي کند». [1] .

امام رضا عليه السلام به يکي از شباهت هاي حضرت مهدي عليه السلام به موسي بن عمران عليه السلام اشاره مي فرمايد :

«بِأبِي وَأُمّي سَمِيُّ جَدّي وشَبيهي وَشَبيهُ مُوسَي بنِ عِمرانَ ؛ عَلَيهِ جُيُوبُ النُّورِ تَتَوَقَّدَ بِشُعاعِ ضِياءِ القُدْس...» [2] .

پدر ومادرم فداي او (مهدي عليه السلام) که هم نام جدّ من است! سيماي او شبيه من و شبيه موسي بن عمران است ؛ بر او هاله اي از نور است که از پرتو روشنايي قدس روشني مي گيرد.

لازم به تذکّر است که امام رضا عليه السلام بسيار خوش سيما بودند به همين دليل، گاهي که در مجامع عمومي شرکت مي فرموند، به رسم آن روزگار، به صورت مبارک نقاب مي زدند و نور امامت از زير نقاب مي درخشيد. [3] .