از ويژگي هاي مهم در وجود رهبران الاهي، انسانيّت، بزرگواري وگذشت و قدرشناسي آنان است و ما از اين گونه سجايا در وجود همه انبيا و اوصياي الاهي سراغ داريم ؛ ميهمان نوازي ابراهيم خليل، گذشت و عفو يوسف صدّيق، و عطوفت بيکران خاتم انبيا صلي الله عليه وآله وسلم همه بيانگر روح بزرگ آنان است.

حضرت مهدي عليه السلام، نيز از نظر سجاياي اخلاقي و دانش و بينش آن چنان والاگهر است که نمونه اش را جز در ميان خاندان معصوم پيامبر اکرم صلي الله عليه وآله وسلم نمي توان يافت ؛ آن که خداي متعال صلاحيّت رهبري او را تأييد فرموده است و از او جز نيکويي، به افراد نمي رسد. قرآن مي فرمايد :

« بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَکُمْ إِن کُنتُم مُؤْمِنِينَ ». [1] .

برگزيده خدا (حضرت مهدي عليه السلام) براي شما نيکوتر است ؛ اگر در زمره مؤمنان باشيد.

امام صادق عليه السلام فرمودند :

اوّلين کاري که مهدي عليه السلام انجام مي دهد اين است که در همه عالم ندا برمي آورد : هان، هرکس قرضي بر عهده يکي از شيعيان ما دارد اعلام کند. او حتي دانه سير و خردل را هم به صاحبان آنها مي رساند ؛ چه رسد به طلاها و نقره ها و املاک زياد. [2] .

اولين کار او در هنگامه روي آوري امکانات اجتماعي، پرداخت وام هاي شيعيان، از آغاز امامت اميرالمؤمنين عليه السلام تا هنگامه ظهور است، يعني ياد کساني را که در تمامي اعصار دل در گرو محبّتش داشته و آرزومند دولت حقّه آن بزرگوار بوده اند فراموش نمي کند. اين همه عطوفت را در که مي توان يافت؟

خلاصه اين که او در فضيلت ها و والايي ها بي همتاست و از اين روست که امروز در صدر کائنات قرار دارد. آري، او انساني کامل و برخوردار از همه ويژگيهاي نيکان است و خلاصه «آن چه خوبان همه دارند او تنها دارد». برخي از آنها عبارت است از :