جناب حجة الاسلام حسن فتح الله پور به نقل از فرد موثقي فرمود:

روزي نزد عارف وارسته اي شرفياب شدم پس از يقين به صحت گفتارش و درک از اين که او به نزد حضرت تشرفاتي دارد از او سؤ الاتي چند کردم که بسيار دقيق و پخته پاسخم گفت در حالي که او هرگز با دروس حوزوي و مباحث فقهي و فلسفي آشنايي نداشت ولي به قدري بيانش بلند و عالي بود که مرا سخت شيفته خويش ساخت قسمتي از سؤ ال و جوابهايم که قابل طرح کردن است، اين بود:

از او پرسيدم: شما که در ايام محرم گاه به محضر حضرت تشرف مي يابيد، به هنگام عزاداري آن وجود مقدس از کدامين اشعار بيشترين استقبال مي نمايند.

فرمود: اشعار مرحوم کمپاني! هنگامي که در مجلس آن حضرت، اشعار او خوانده مي شود طوفاني سخت وجود آن حضرت را فرا مي گيرد و او به شدت مي گريد!

باز پرسيدم از ديگر اشعار مورد توجه آن حضرت کدام است؟ او فرمود: اشعار محتشم کاشاني، اشعار فرزدق و اشعار حافظ! با تعجب و حيرت پرسيدم: حافظ!

او فرمود: آري حافظ، او شيعه اي خالص بوده است بجز چند غزل او تمامي اشعارش پيرامون حضرت بقية الله اعظم عليه السلام است! کساني که به شرح اشعار حافظ پرداخته اند عرفان او عرفان الوهي پنداشته اند در حالي که عرفان حافظ عرفان مهدويتي است. مخاطب اصلي کلمات حافظ، شخص حضرت بقية الله اعظم عجل الله تعالي فرجه الشريف است و نه خداوند، چرا که او خدا را از طريق حضرت بقية الله مي شناخت.

جهت سؤ ال را عوض کرده و پرسيدم: تجليات ائمه عليهم السلام براي انسانها به هنگام مرگ و يا در هنگام توسلات چگونه است؟ آيا تجلييات تصويري است، يا جسمي اگر جسمي است، مثالي است و يا واقعي؟ چگونه امکان دارد که در يک لحظه دهها و بلکه هزاران انسان در حال مرگ، علي بن ابيطالب عليه السلام را درک کنند و يا هزاران انسان محتاج از يک امام تقاضاي کمک کنند و آن حضرت به امداد همه آنها بپردازد؟

او به آرامي گفت: تجلي ائمه عليهم السلام براي مردم به نحو حقيقي و جسم واقعي - و نه مثالي و تصويري - است تجلي مثالي که مال عوام از خواص است و چيز مهمي نيست! اينکه چگونه هزاران انسان در لحظه اي واحد وجود ائمه عليهم السلام و يا علي بن ابيطالب را درک مي کند مثل درک خورشيد است که همه مردم کره زمين، خورشيد واحدي را حقيقتا مي يابند پس وقتي درک از خورشيد اين خاصيت را دارد چگونه درک از وجود ائمه عليهم السلام چنين نباشد!؟

از او پرسيدم: پس تجليات ائمه عليهم السلام وجودات متعدد نيست وجود واحد است.

او گفت بله وجود است نه آنکه جسم هاي متعددي، توسط روح آن حضرت پديد آيد تا آنکه هر کس آن ها را متناسب با خودش بيابد.

پرسيدم: آيا اهل البيت عليهم السلام تنها امام براي اهل زمين هستند و يا آنکه براي ساير موجودات نيز امام هستند؟

فرمود: در جمله لولا الحجة لساخت الارض، زمين تنها يک مثال است چون بشر زمين را مکان خويش مي پندارد چنين گفته شده است در حالي که واقعيت جمله مذکور آن است که اگر حجت نباشد عالم امکان از بين رفتني است.

پرسيدم: به اين ترتيب ائمه عليهم السلام از براي اهالي کرامت آسماني نيز امامت دارند؟

فرمود: آري چنين است. به همين دليل است که ما بارها خود مشاهده کرده ايم که برخي از اهالي آسماني جهت گرفتن دستورالعمل به نزد حضرت حاضر مي شوند!

پرسيدم: ائمه عليهم السلام بايد از حقائق وجودي ديگري نيز بهره داشته باشند تا بتوانند بر اساس قل انما أنا بشر مثلکم... نقش آفرين باشند يعني بايد هر يک از امامان به مقتضاي هر نوع وجودي به همان صورت در مقام هدايت در آيند؟ اگر چنين است چگونه مي توان اين سخن را با انتقال ژنتيک ائمه عليهم السلام از زمان حضرت آدم به بعد جمع کرد؟

فرمود: آري چنين است: وقتي شما به خورشيد نگاه مي کني شعاعي از آن را درک مي کني که از دور به اتاقي خاص عبور کرده و به تو رسيده است حال مي تواني بگويي که خورشيد همان شعاع است؟ و آيا مي تواني بگويي که شعاع خورشيد غير از آن خورشيد است. ائمه عليهم السلام حقايقي ماوراي ساير موجودات امکاني اند که شعاع وجودشان براي اين کره و اين مردمان از طريق انتقال ژنتيک است در حالي که حقيقت آن ها چيز ديگري است به خاطر همين است که بدن ائمه عليهم السلام سايه نداشته است چون بدن آن بدن حجاب دار نبودن و صرفا و نوري است! [1] .