جناب حجة الاسلام شيخ مهدي کرمي به نقل از جناب حجة الاسلام سيد صادق شمس فرمود:

در يکي از دفعاتي که به حج به عنوان روحاني کاروان تشرف يافتم پس از اعمال حج تمتع و ساير حاجيان و ناگهان در آخرين ساعات حضورمان در مکه متوجه شدم چند نفر از حاجيان پيرمرد، اعمالشان را درست انجام نداده اند پس با خستگي فراوان آنان را به مسجد الحرام بازگردانده تا تحت سرپرستي خودم، آنان اعمالشان را انجام دهند. وقتي وارد مسجد الحرام شديم و من آن جمعيت انبوه را ديدم واقعا نگران شدم ولي چاره اي نبود بايد به هر قيمتي که شده اعمال آن پيران مجددا انجام مي شد وقتي با آنان کنار مقام ابراهيم آمدم، همچنان حيران بودم که چه کنم؟ ناگهان جواني به نزدم آمد و فرمود: من اينها را به طواف مي برم!؟ با ترديد و شک پرسيدم شما اعمال را بلد هستيد؟

آن مرد براي اطمينانش اعمال حج تمتع را توضيح داد وقتي متوجه درستي دانسته هايش شدم آن پيرمردان را به او سپردم تا آنان را طواف دهد در عين حال به خاطر دغدغه خيال، با نگاهم آن جوان و پيرمردان را در طي حوادث اشواط طواف دنبال مي کردم به حيرت افتاده بودم که چرا آنها اينقدر راحت طواف را انجام مي دهند؟ پس از پايان اشواط طواف، خود آن جوان کنار مقام ابراهيم آمد، فضايي را باز کرد تا آنان نماز طوافشان را به آساني بخوانند. آنگاه رو به من، کرده و فرمود:

اعمال اين ها قبول است. و ناگهان ناپديد شد. [1] .