[1] اگر ميان ظهور و حضور تفاوت بسيار است و اگر غيبت به معناي ظاهر نبودن است و نه حاضر نبودن، و اگر قوام توجه به حضور است و نه ظهور، پس مي توان توجه دائم داشت با اينکه او غائب است مي توان آمدنش را به انتظار نشست در حالي که او حاضر است مي توان دلشده از برايش شد و صبح و شام او را خواند در حالي که حضورش به نزدمان حتمي است. آري انتظار محض، خواستاري ظهور است و نه حضور، انتظار پس از يافت حضور است کسي که امام را غائب مي پندارد هرگز منتظر نيست کسي که امام عليه السلام را ناظر بر اعمال خويش نمي داند او هرگز به انتظارش ننشسته است، کسي او را زلال قلب باراني، نسيم صبا، نغمه داودي مي پندارد که او را ناظر و حاضر بيابد، کسي در انتظارش دل از دست داده است که تنها ظهورش را نمي يابد و نه حضورش را، او به دنبال آن است که در پائيز زندگي هاي تلخ مادي و هياهوي وزش تندباد فتنه ها، مهدي را بر شاخسار دل اش ظاهر ببيند، او بدنبال آن است که غبار گناه را، پرده هاي حجاب را، بدور افکند او را که با ديده دل حاضر مي يافته، به ديده عيان نيز ببيند او براي ديدن قبله قافله ها و شعله شبروان، سرود انتظار را زمزمه مي کند.

بيا که ز آمدن، بهار مي آيد

و ياس و سوسن ز سنبل ببار مي آيد

نسيم صبح بهاري چو مي رسد از راه

در سپيده گشائيد يار مي آيد

شکسته شاخه صبرم ز آفت پائيز

مرا ز آمدنت برگ و بار مي آيد

حديث عشق تو گفتم سحر به باد صبا

شبي ز پرده غيبت نگار مي آيد

امام موسي کاظم عليه السلام مي فرمايد:

همانا فرزند من علي عليه السلام مظلومانه با زهر کشته شده و در کنار قبر هارون در طوس مدفون است هر کس او را زيارت کند به منزله آن است که پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم را زيارت کرده باشد.

باري! اگر نفس انتظار فرج عبادت است.

قال امير المؤ منين عليه السلام عن النبي صلي الله عليه و آله و سلم: انتظار الفرج عبادة

پيامبر عظيم الشأن اسلام صلي الله عليه و آله و سلم مي فرمايد:

انتظار فرج عبادت است.

و اگر انتظار فرج به عنوان برترين اعمال:

قال الرضا عليه السلام عن آبائه عليهم السلام عن النبي صلي الله عليه و آله وسلم: أفضل أعمال امتي انتظار فرج الله عزوجل.

پيامبر عظيم الشأن اسلام صلي الله عليه و آله و سلم مي فرمايد:

بهترين اعمال امت من انتظار فرج خداوندي است.

برترين عبادت:

قال باقر عليه السلام عن آبائه عليهم السلام عن النبي صلي الله عليه و آله و سلم: أفضل العبادة انتظار الفرج

پيامبر عظيم الشأن اسلام صلي الله عليه و آله و سلم مي فرمايد:

بهترين عبادتها انتظار فرج است.

محبوبترين اعمال:

قال امير المؤ منين عليه السلام: سال عنه رجل أي الأعمال احب الي الله عزوجل: انتظار الفرج

مردي از اميرالمؤ منين پرسيد:

محبوبترين اعمال نزد خدا کدام است؟ فرمود: انتظار فرج.

بهترين رفتار انسان شيعي است اگر منتظران همانند حاضران در زمان ظهورند اگر منتظران حاضران در خيمه گاه حضرت بقية الله عجل الله تعالي فرجه الشريف بوده:

عن فيض بن مختار عن الصادق عليه السلام قال: من مات منکم و هو منتظر لهذا الأمر هو مع القائم في فسطاطه.

حضرت امام صادق عليه السلام مي فرمايد:

هر کس از شما در حال انتظار جان دهد مانند کسي است که با حضرت قائم و در خيمه گاه او باشد.

و بلکه شاهدان غوطه ور در خون خويش اند:

قال امير المؤ منين عليه السلام: المنتظر لأمر کالمتشحط بدمه في سبيل الله.

حضرت اميرالمؤ منين امام علي عليه السلام مي فرمايد:

کسي که منتظر فرج ماست مانند کسي است که در راه خدا در خون خود غوطه ور شده باشد.

پس بايد که انتظار را، تقاضا و آن را طلب ظهور پس از يافت حضوري، دانست.

حزب اللهيان، اي صبور مردان درياي مصيبت ها، اي تقوا پيشگان اي مشي کنندگان بر معارف وحي:

عن جابر انصاري قال النبي صلي الله عليه و آله و سلم: طوبي للصابرين في غيبته، طوبي للمقيمين علي محجتهم اولئک و صفهم الله في کتابه فقال: و الذين يؤ منون بالغيب و قال: اولئک حزب الله ألا ان حزب الله هم المفلحون.

پيامبر عظيم الشأن اسلام صلي الله عليه و آله و سلم مي فرمايد:

خوشا به حال صبر کنندگان در زمان غيبت و خوشا به حال تقوا پيشگان کساني که خداوند آنان را در قرآن توصيف نموده و فرمود: آنان حزب خدايند همان حزب خدا رستگارند.

اي پيروزمندان:

قال الباقر عليه السلام: ما ضر من مات منتظرا لأمرنا الا يموت في وسط فسطاط المهدي و عسکره.

حضرت امام محمد باقر عليه السلام مي فرمايد:

کسي که در انتظار امر و فرج ما جان دهد هيچ ضرري نمي کند و مانند آن است که در خيمه گاه مهدي و در لشکر او جان داده باشد.

صبر در ظهور را پيشه کنيد و با دعاي دلنشين خويش، دايره هاي حزن بوم پائيزي را پس بزنيد:

عن زراره عن الصادق عليه السلام قال: اللهم عرفني نفسک، فانک ان لم تعرفني نفسک لم اعرف نبيک، اللهم عرفني رسولک فانک ان لم تعرفني رسولک لم اعرف حجتک، اللهم عرفني حجتک فانک ان لم تعرفني حجتک ضللت عن ديني.

حضرت امام صادق عليه السلام مي فرمايد:

خداوندا مرا با خودت آشنا کن که اگر خودت را به من معرفي نکني پيامبرت را نخواهخم شناخت، پروردگارا مرا با پيامبرت آشنا کن چه اگر پيامبرت را نشناسم قادر نخواهم بود حجت تو را بشناسم خدايا مرا با حجت خودت آشنا کن چه اگر حجت تو را نشناسم گمراه خواهم شد.

آري ياد مهدي آسانتر از تنفس کردن ولي همت بلند مي طلبد اين سخن از آن بزرگ مردي است که خود را هميشه شاهد محضر مشهود مي يابد اين کلام مردي است که هرگز اسير خاک نبوده و بلکه اهل خاک نيز نيست، اين گفتار مجنوني است که نعره هاي آتشين شبانه اش، خيمه هاي دل هزاران حزب اللهي را به آتش کشيده است اين حديث و اقامه يي از عشق محض سردار سالار حوزه ديني است که ما را از زنداني خاک بودن فرا مي خواند او به سادگي مي گويد اي مرواريدهائي که خون بر قلب هايتان چکيده است، اي شفيره هاي روشن جنگل تاريک بشريت جاهل امروز که نطفه هايتان با محبت اهل البيت عليهم السلام بسته شده است اي براده هاي فروزش نورانيت نور محض که آماده پرواز به ملکوت اعلي براي ميهمان هستيد همت کنيد تا شايد در غروب غم گرفته غيبت مغموم اهل البيت عليهم السلام، رواق کعبه را چون در گرانبها در در آغوش بگيريد، بگذاريد باد تمام هرم نفسانيات نفستان را با خود ببرد شايد در غربتي بي پناه، نعره اي از دهليز درون زده شود تا او را بخوانيد و از برايش مويه کنيد.