در آيات قرآن کريم به صراحت نامي از امام زمان عليه السلام به ميان نيامده است، ولي از آنجا که ائمه اطهارعليهم السّلام مفسران حقيقي قرآنند در تفسير بسياري از آيات، آنها را به مسأله مهدويّت و معارف امام زمان عليه السلام تطبيق و تفسير نموده اند. از جمله آياتي که آنها را حضرت علي عليه السلام مربوط به امام زمان عليه السلام دانسته اند اين دو آيه است: - عن اميرالمؤمنين عليه السلام قال: النُورُ القرآن، و النور اسمٌ من اسماء اللّه تعالي... قال اللّه تعالي في سورة النور: اللّه نور السماواتِ و الارضِ مَثَلُ نورهِ کمشکاةٍ فيها مصباح المصباح في زجاجة الزجاجة کانها کوکب درّيٌ... [1] فالمشکاةُ رسول اللّه صلي الله عليه و آله و المصباحُ الوصيُّ، و الاوصياءُ عليهمُ السلامُ و الزجاجةُ فاطمةُ، و الشجرة المبارکة رسول اللّه صلي الله عليه و آله و الکوکب الدُّري القائم المنتظر الذي يملأ الارضَ عدلاً. [2] اميرالمؤمنين عليه السلام فرمودند: نور همان قرآن است. و نور اسمي از اسم هاي خداوند تبارک و تعالي نيز هست. خداوند عزّوجلّ در سوره نور مي فرمايند: خدا نور آسمان ها و زمين است، نور او همانند مشکاتي است که درآن چراغي باشد و آن چراغ در ميان شيشه اي که تلألؤ آن همچون ستاره اي است درخشان و روشن از درخت مبارک زيتون... آن گاه فرمودند: مشکات رسول خداصلي الله عليه و آله است و مصباح وصي و اوصياء هستند، منظور از زجاجه حضرت فاطمه زهراعليها السّلام است، و مراد از کوکب دُرّي حضرت قائم المنتظرعليه السلام است. کسي که زمين را پر از عدل و داد مي کند. - [قال] اميرالمؤمنين علي بن ابيطالب عليه السلام: المستضعفون في الارض، المذکورون في الکتاب [3] الذين يجعلهم اللّه ائمّة، نحن اهل البيت؛ يبعث اللّه مهديّهم فيعزّهم و يذلّ عدوّهم. [4] حضرت علي عليه السلام مي فرمايند: مستضعفان در زمين که در قرآن ياد شده اند و خداوند وعده داده است آنها را پيشوايان مردم قرار دهد، ما اهل بيت هستيم و خداوند، مهدي ما اهل بيت عليهم السّلام را [در آخر الزمان] بر مي انگيزاند تا آنها را عزيز و دشمنانشان را خوار و ذليل کند.