در روايات، براي ظهور امام زمان عليه السلام نه تنها وقت خاصي تعيين نشده بلکه از تعيين کردن وقت براي آن منع شده است. ولي در عين حال براي آن علائم و نشانه هايي ذکر شده که مردم مي توانند از طريق آن علامت ها، نزديکي وقت ظهور را تشخيص دهند. اين نشانه ها به چند قسم تقسيم مي شوند: علائم حتمي و غير حتمي، علائم سال ظهور و علائم سالهاي دورتر، علائم اجتماعي و اخلاقي و طبيعي و... از ميان مجموعه رواياتي که از حضرت علي عليه السلام در اين باره نقل شده است به ذکر دو مورد اکتفا مي شود: -...عن ابي رومان، عن علي عليه السلام قال: اِذا نادي منادٍ من السماء، ان الحقّ في آل محمّدٍ فعند ذلک يظهر المهديُّ علي أَفواهِ النّاس، و يشربون ذکره فلا يکون لهم ذکرٌ غيرُهُ. [1] ابي رومان از علي بن ابيطالب عليه السلام روايت کرده است که آن حضرت فرمودند: وقتي که منادي از آسمان ندا دهد که به تحقيق حق با آل محمدصلي الله عليه و آله است. در اين ايام نام حضرت مهدي عليه السلام بر سر زبان ها مي افتد و جهان مالامال از نام آن حضرت مي شود به گونه اي که از غير او ذکري به ميان نمي آيد. - عن الصادق عليه السلام عن آبائه عليهم السّلام ان عليّاعليه السلام قال: اذا وَقَعَت النارُ في حجازکم و جري الماء في نجفکم فَتَوَقَّعوا ظُهورَ قائِمکمْ. [2] امام صادق عليه السلام از پدران بزرگوارش عليهم السّلام و آنها از علي بن ابيطالب عليه السلام روايت مي کنند که آن حضرت فرمودند: آنگاه که آتش در حجاز شعله ور شود و سيل در نجف جاري گردد منتظر ظهور قائم عليه السلام باشيد.