در سال ظهور، بارانهاي پياپي، زمين را آباد و سرسبز مي کند و وضع مردم، بهتر مي شود. امامان (ع) در تبيين نشانه هاي ظهور و خبر دادن از رخدادهاي آن روزگار، از اين واقعه نيز، ياد کرده اند که به چند نمونه از احاديثي که در اين باره رسيده اشاره مي کنيم:

شيخ مفيد، با بهره گيري از روايات، مي نويسد:

(ثم يختم ذلک بأربع وعشرين مطرة متصل فتحيي بها الأرض بعد موتها و تعرف برکاتها). [1] .

پس پايان مي گيرد اين (پديد آمدن نشانه ها) با بيست و چهار باران پياپي که زمين را پس از آن که مرده بود، زنده مي کند و برکات آن را مي شناساند.

شيخ طوسي از امام صادق (ع) روايت مي کند:

(انّ قدام القائم لسنة غيداقة، يفسد التمر في النخل فلاتشکوا في ذلک ). [2] .

در آستانه قيام مهدي (ع)، سالي پرباران خواهد بود که در اثر آن، خرما بر روي نخل مي پوسد. پس در اين، ترديدي به خود راه ندهيد.

يا امام صادق مي فرمايد:

(واذا آن قيامه، مطر الناس في جمادي الآخرة وعشرة ايام من رجب، مطراً لم ير الناس مثله، فينبت اللّه به لحوم المؤمنين في ابدانهم في قبورهم...). [3] .

و چون هنگام ظهور مهدي (ع) نزديک شود، در تمام ماه جمادي الآخر و ده روز نخست ماه رجب، باراني بر مردم ببارد که تا آن هنگام، مانند آن را نديده باشند. پس خداوند، به وسيله آن، گوشت بر بدن مؤمنان، که در قبرهايشان خفته اند، بروياند.

بارش اين مقدار باران، آن هم پياپي، کم سابقه و يا بي سابقه است. با اين حال، حمل آن بر معجزه، وجهي ندارد، زيرا وقوع آن به گونه عادي ممکن است. البته احتمال ديگري نيز وجود دارد که اين بارانها، همزمان و در همه جاي زمين ببارد که در اين صورت، مي تواند جنبه اعجاز داشته باشد. [4] .

اين نشانه را گرچه بزرگاني مانند: شيخ مفيد، شيخ طوسي و طبرسي در رديف نشانه هاي ظهور آورده اند، ولي بايد توجه داشت:

اولاً، روايت طبرسي و مفيد مرسله است.

ثانياً، جمله (فينبت اللّه به لحوم المؤمنين) در ذيل روايت طبرسي، نشان مي دهد که مربوط به برپايي قيامت و زنده شدن مردگان است.

و ثالثاً، روايت شيخ طوسي نيز ضعيف است، زيرا در سند آن علي بن ابي حمزه [5] قرار دارد که از واقفيه است.

بنابراين، اثبات چنين نشانه اي براي ظهور، به استناد اين گونه روايات، مشکل است. البته از مجموع اين روايات و سخناني که در اين باب گفته اند، با توجه به اين که دوران ظهور، آغاز سامان يافتن امور و از بين رفتن مشکلات است، احتمال مي رود که از نظر طبيعي، شرايط مساعدي پيش مي آيد، تا سال ظهور سالي پرباران و آبادان باشد.