بازگشت

مقدمه


اعتقاد به آمدن مصلح کل در آخر الزمان، ريشه در دل تاريخ دارد و مخصوص به اسلام و تشيّع نيست. کم وبيش، همه اديان الهي، صرف نظر از نوع جهان بيني و اختلافاتي که در ويژگيهاي منجي موعود دارند، نويد آمدن وي را داده اند و براي او، نشانه هايي ياد کرده اند.

کلّيت اين مسأله، آن قدر روشن است که آيينهاي قديمي: برهمائي، بودايي و... انتظار ظهور منجي دارند ونشانه هايي را بر نزديک بودن ظهور وي، در کتابهاي خويش بيان کرده اند. با اين حال، هيچ کدام از اين آيينها و مسلکها، تصوير روشني از چگونگي قيام و آثار و نشانه هاي نزديک شدن ظهور، ارائه نداده اند. [1] .

در اسلام، ظهور مصلح بزرگ، در آخرالزمان و در شرايطي که بشر در آتش ظلم و فساد مي سوزد، امري مسلّم و اعتقاد به آن، از ضروريّات دين، به شمار مي رود.

در اسلام، بويژه تشيع، برخلاف اديان و مذاهب ديگر، از ظهور مهدي موعود (ع) تفسير روشني ارائه شده و چگونگي قيام و رخدادهايي که به عنوان نشانه نزديکي ظهور رخ خواهد داد. به شرح بيان شده است.

اکنون اين پرسشها مطرح است:

آيا براي پيدايش اين انقلاب بزرگ، که همه جهان را فرا مي گيرد، نشانه اي وجود دارد.

مردم از کجا و چگونه مهدي موعود را بشناسند و بر چه اساس و با چه وسيله اي مدعيان دروغين را از مهدي حقيقي بازشناسند چه بسا افرادي به انگيزه هاي مادي و دست يافتن به حکومت و قدرت، به دروغ به چنين ادعايي دست زنند، چنانکه در طول دوره هزار و چند صدساله غيبت، بارها چنين مدعياني پيدا شده اند.

از اين گذشته مردمي که بي صبرانه در انتظار ظهور قائم (عج) و نجات بشر از ظلم و ستم، به سر مي برند، وظيفه دارند خود را براي ياري آن حضرت، آماده سازند، از کجا بفهمند که زمان موعود نزديک شده و هنگام ظهور فرا رسيده است.

آيا اين انقلاب بزرگ، ناگهاني و بدون مقدمه خواهد بود، يا با حوادث و جريانهايي، کم کم زمينه آن فراهم مي گردد، براي آن که مسلمانان پاسخ روشني از اين پرسشها داشته باشند و مهدي موعود را به درستي بشناسند، لازم بود: خصوصيات وي، بستر زماني ظهور، چگونگي قيام، مخالفان، ياران، رخدادهايي که پيش و يا در آستانه ظهور رخ مي دهد، ميزان ارتباط آنها، موضع گيري مردم در برابر آنها و... به درستي روشن گردد، تا مردم با بيداري و هوشياري کامل، منتظر قيام مهدي (ع) بمانند و ياران و دشمنان وي را به خوبي بشناسند و فريب مدعيان دروغين را نخورند. [2] .

براين اساس، ما در اين نوشتار نگاهي داريم به نشانه هاي ظهور مهدي (ع) و بررسي ميزان اعتبار و چگونگي تحقق آنها، ولي پيش از آن، يادآوري چند نکته را لازم مي دانيم:


پاورقي

[1] (عهد عتيق)، مزامير مزمور، مزمور 96؛ (عهد جديد)،انجيل متي، باب 24.

[2] (بحارالأنوار)، محمد باقر مجلسي، ج 52: 212، مؤسسة الوفاء، بيروت؛ (بقية اللّه)، جمعي از نويسندگان 169، نشر آفاق.