نوشته: محمّد الکراچکي الطرابلسي.

تحقيق و تعليق: شيخ عبداللّه نعمه.

ناشر: دارالذخار، قم.

مؤلف، از بزرگان شيعه، است.

وي براي کسب دانش ادب، فقه، حديث و... به بلاد اسلامي سفرهاي بسيار کرده و نزد بزرگان دانش، چون: شيخ مفيد، به فراگيري دانش پرداخته است.

يافعي درباره شخصيت علمي وي مي نويسد:.

(ابوالفتح الکراچکي خيمي، رأس شيعه صاحب تصانيف نحوي لغوي منجم، طبيب، متکلم از کبار اصحاب شريف مرتضي است. [1] .

وي، پس از عمري تلاش علمي گسترده و بهره رساني علمي به امت اسلامي و دفاع از کيان تشيّع، در تاريخ 449 ه. ق) به درود حيات گفت. [2] .

او، آثار فراواني در فقه، اخبار، اصول دين، نجوم، هيئت و انساب دارد، از جمله آثار ارزشمند وي، کتاب شريف کنز الفوائد است.

مؤلف، در جزء دوّم کنز الفوائد، رساله اي تحت عنوان: البرهان علي صحة طول عمر الامام صاحب الزمان(عج) نگاشته است.

مؤلف محترم درباره انکار طول عمر امام عصر از سوي مخالفان مي نويسد:.

(چون مخالفان غيبت امام عصر(عج)، نتوانسته اند موضوع طول عمر حضرت را حل کنند، منکر وجود امام عصر(عج) شده اند و طول عمر امام عصر را، دليل بر بطلان ديدگاه شيعه دانسته اند.).

در مقام پاسخ، منکران وجود امام عصر(عج) را به چند گروه تقسيم مي کند و سپس ديدگاههاي فلاسفه، منجمان، اطبا و طرفداران عادات را در مورد طول عمر انسانها، ياد آور مي شود و در پايان، براساس باورهاي ديني مورد پذيرش همگان، شواهد عيني و تاريخي، اشکالات را پاسخ مي گويد و از کساني که عمر طولاني داشته اند و هنوز حيات دارند، مانند: حضرت خضر، بر اثبات مطلب گواه مي آورد.