امام عسگري (ع) با کنيزي که بواسطه يکي از فتوحات اسلامي،به اسلام گرويده بود،ازدواج کرد.همسر امام (ع) از سوي ايشان به نامهاي گوناگون ناميده ميشد. [1] امام (ع) در تغيير نام آن بانو هر چند مدت برنامه اي مخصوص داشت و از آن رو بود که ميدانست وي بزودي مادر مهدي (ع) خواهد شد واز طرف حکومت تحت تعقيب قرار خواهد گرفت و مدتي در زندان خواهدگذراند.به اين جهت امام براي او طرحي محتاطانه انديشيد و براي محافظت آن بانو و فرزندش و براي اينکه مساله را در ذهن مقامات دولتي و دولتمردان دگرگون جلوه دهد و نگذارد بفهمند که بانوي زنداني صاحب کداميک ازآن نامها است،کداميک از بانوان باردار است و کداميک مادر طفل موعوداست،مسئولان امر را دچار اين تصور کرده بود که آن نامها متعلق به بانوان متعدد است و ازين غافل شدند که اين اسامي مختلف،همه از آن يک نفرمي باشد.

تولد او (ع).

امام مهدي (ع) در نيمه شعبان سال 255 هجري [2] متولد گرديد.پنجسال از زندگاني او در حيات پدر بزرگوارش گذشت و در آن مدت،فعاليت مهم و اساسي پدر بزرگوارش (ع) بر دو امر مهم متمرکز گرديد:

1-احتياط کامل از دستگاه حاکم.

2-آشنا کردن او با ياران نزديک خود.

امام مهدي (ع) پس از پدر،مسئوليت امامت را بر عهده گرفت و آنروز پنجسال داشت(260 هجري).خردسالي امام پديده اي شگفت آور نيست،آنسان که در گفتار خود راجع به امام جواد (ع) گفتيم،امامت موهبتي است که خداوند به هريک از بندگانش که بخواهد عطا مي فرمايد.مانند يحيي پيامبرکه حکم نبوت را در دست گرفت حاليکه کودک بود. [3] .