بازگشت

عدالت فرهنگي فراگير


دانش بشر امروز از جنبههاي متعدد محدود است. او‌لاً اين دانش يک بُعدي است؛ به اين معني که توجه خود را عمدتاً مصروف ماديات کرده است و از توجه به امور معنوي غافل است. ثانياً اين دانش در اختيار قدرت‌هاي سلطه‌گر و توليدکنندگان آن است و از انتشار و عمومي شدن آن به شدت جلوگيري مي‌شود. مگر آنگاه که خود دانش پيشرفته‌تري را در اختيار بگيرند و در اين صورت، فرمول‌هاي از رده خارج شده را به کشورهاي ديگر و با قيمت‌هاي گزاف، مي‌فروشند؛ اما در حکومت جهاني امام مهدي (عج)، عقل و دانش بشر شکوفا مي‌گردد و بدون هيچ محدوديتي در دست‌رس همه انسان‌ها قرار داده مي‌شود.

از امام باقر (ع) نقل شده است‌:

«قائم ما، به هنگام رستاخيز خويش، نيروهاي عقلاني توده‌ها را تمرکز دهد و خردها و دريافت‌هاي خلق را به کمال رساند. [1] .

در زمان مهدي‌، به همه شما حکمت و علم بياموزند، تا آنجا که زنان، در خانه‌ها با کتاب خدا و سنت پيامبر قضاوت کنند. [2] .

با توجه به آنچه آمد، مي‌توانيم بر دستاوردهاي ذيل تأکيد کنيم:

1. عدالت در آموزه‌هاي اسلامي و قرآني امري حقيقي است که در نظام تکوين و تشريع الهي جريان دارد و خداوند انسان را مکلف کرده است که در نظام اجتماعي و سياسي نيز آن را برپا دارد.

2. تحقق عدالت در جامعه انساني‌، مشروط و منوط به اين است که انسان مسير الهي را انتخاب کند. رهبران الهي، يعني پيامبران، ائمه و اوليا، براي هدايت انسان از مبدأ تا مقصد از سوي خداوند متعال و بر اساس لطف حضرت حق مأموريت دارند.

3. حضرت مهدي، به عنوان بقيه الله و خاتم اوصيا، در تداوم رسالت پيامبران الهي و در پايان يک مرحله از تاريخ، يعني زماني که انتظار بشر براي آمدن او در سطح جهان محقق شود، ظهور خواهد کرد و عدالت را در سراسر گيتي محقق خواهد نمود.

رهبري نظام دين و دنيا به وسيله حضرت مهدي (عج) سبب تحقق عدالت در سطح قانون‌گذاري، ساختارها و نهادها، کارگزاران و عملکردها و به طور کلي‌، تمام نظام اجتماعي خواهد شد. تعادل و تعالي همه‌جانبه‌، ويژگي نظام و جامعه و تمام کساني است که رهبري معصوم و در واقع فرامين الله را مي‌پذيرند.

اللهم انا نرغب اليک في دوله کريمه‌

تعز بها الاسلام و اهله‌

و تذل بها النفاق و اهله‌

و تجعلنا فيها من الدعاه الي طاعتک‌

و القاده الي سبيلک‌

و ترزقنا بها کرامه الدنيا و الآخره‌

و لله الحمد.


پاورقي

[1] همان، ج 52، ص 336.

[2] همان، ص 352.