در ادامه بحث عقلاني مهدويت و بيان فلسفه آن به ضرورت ديگري بايد توجه کرد. قرآن مجيد از سنت املاء و امهال به روشني ياد کرده، [1] آشکار شدن حق و عدالت را پس از اشباع شدن جامعه از ستم و بيداد دانسته است.

چنين رويه و سنتي که مبتني بر حکمت الهي است با داوري عقل سازگاري دارد؛ زيرا همه شرايط براي پذيرش عدالت و تمام ارزش‌ها بايد فراهم شود و اين مهم تا اندک خوش‌بيني و رويکردي به ستمگري در عمق جان مردم باشد تحقق نمي‌يابد. جامعه از ستم به جان آمده است که تشنه عدالت شده آن را مي‌جويد.

[1] آل عمران: 178؛ الاعراف‌: 162،183؛ الرعد: 32؛ الحج: 44، 45، 48؛ الاسراء: 16؛ الکهف: 59؛ النمل: 52، 85؛ الانبياء: 11؛ هود: 102، 117.