لزوم مشروعيت حکومت نکته قابل توجه ديگري است. اين امر هم شرعي است و هم عقلي. عقلي بودنش از اين لحاظ است که به حکم کمال مطلق بودن و واجب‌الوجود بودن خدا و ممکن الوجود بودن و عبوديت انسان، ما ملزم به اطاعت از او هستيم. حکومتي که او ما را به اطاعتش فرمان داده بايد گردن نهيم. مشروعيت حکومت نيز دستور قرآن است؛ آن‌جا که از ما خواسته به حاکميت طاغوت تن نداده به اطاعت معاندان، غافلان از خدا، کافران، منافقان و اسرافکاران نيز تن ندهيم. [1] با اين وصف هر حکومت باطل و ستمگري مشروعيت نداشته، تنها حکومت معصوم در عصر حضور وي و حکومت برانگيخته وي در عصر غيبتش‌؛ يعني حکومت فقيه به نمايندگي از او، صلاحيت و مشروعيت دارند. بنابراين، انتظار کشيدن براي برپايي چنين حکومتي عاقلانه و شرعي است نه ضدعقلي و خلاف شرع.