مفهوم آسيب شناسي
آسيب، عاملي است که سبب اختلال، ناهنجاري و آفت در پديدهها ميشود و آسيبشناسي به معناي بازشناسي اختلالهاي مفهومي و مصداقي بحث است. اين اختلالها ممکن است در اثر ناکارآمد بودن و ضعف روشهاي پيامرساني و يا محتواي پيام باشد. بعضي از عوامل به صورت مستقيم در ايجاد اين اختلالها دخيل بوده (مثل ضعف در محتوا) يا ممکن است به جهت عواملي غيرمستقيم اين مسئله رخ داده باشد. به هرحال بايد هم اختلالها بازشناسي شود و هم علل ايجاد اين اختلالها، که به مجموع اينها آسيبشناسي گويند.