مقدمه
مهدويت سرچشمه هر خير و جلوه‌گاه همه نيکي‌ها و زيبايي‌ها، چشم اندازي زيبا به جهان آينده و رمز پيروزي و استمرار انقلاب اسلامي ايران است. اين اعتقاد از توانمندترين عوامل رشد و بالندگي يک جامعه است که آن را از غلتيدن در فسادها و تباهي‌ها حفظ مي‌کند. به هر حال زنده ماندن، بالندگي و بقاي اسلام و شيعه در گروِ اين حقيقت بزرگ است.
از سوي ديگر، اهميت و جايگاه والاي فرهنگ مهدويت در آينده تاريخ و اهميت حکومت جهاني حضرت مهدي(عج) به عنوان تنها معارض در برابر جهاني سازي، دشمن را به گونه‌اي خيلي جدي به صحنه نبرد و مبارزه کشانده است. در همين راستا صهيونيست‌هاي مهدي ستيز با هم‌دستان خود با تهيه ده‌ها فيلم و نمايشنامه، آهنگ و سي‌دي‌هاي گوناگوني تلاش کرده‌اند تا چهره حضرت مهدي(عج) را تخريب کنند و چهره‌اي بسيار خشن، مخرب و وحشت‌زا از آن حضرت ارائه دهند. آنان با برنامه ريزي بسيار دقيق براساس مباني روانشناختي و جامعه شناختي براي 200 سال آينده طرحي منسجم، اصولي و حساب شده و منطبق با مراحل مختلف رشد و ادبيات خاص هر دوره دارند. فعاليت‌هاي آنان از چنان گستردگي در جهان برخوردار است که حتي کشورهاي اسلامي از جمله کشور اسلامي ما هم از اين تهاجمات مصون نمانده است. (بلخاري - 1379)
اهميت مسئله، نگارنده را بر آن داشت که با ديد آسيب‌شناسي، به تحليل موضوع مهدويت بپردازد. آن چه مسلّم است اين است که تاکنون نتوانسته‌ايم به اندازهِ توانمان جامعه ولايت مدار را به مصداق آيه (لايکلف الله نفساً الا وسعها) [1] تربيت کنيم. اين نوشتار بر آن است تا دربارهِ آسيب‌شناسي فعاليت‌هاي فرهنگي در حوزه مهدويت تحليلي ارائه دهد که قطعاً بي‌نياز از تيغ نقادي نمي‌باشد. اميد است با طرح موضوعاتي از اين گونه شاهد تحولي بنيادي در ساختار آموزشي و فرهنگي برنامه‌هاي مهدويت باشيم و با نهادينه سازي اين فرهنگ متعالي، زمينه برپايي حکومت جهاني حضرت مهدي(عج) را فراهم سازيم.
در پايان لازم است که از زحمات همه متعهدان و دلسوزاني که خردمندانه و با آگاهي لازم نسبت به مباحث و با بهره‌گيري از آخرين دستاوردهاي علمي به فعاليت در اين زمينه پرداخته‌اند تقدير کنم. هم چنين متذکر اين نکته شوم که با توجه به موضوع، در اين مقاله بيش‌تر به نقطه ضعف‌ها و آسيب‌ها پرداخته شده است. گرچه همگان بر اين مسئله واقفند که حرکت‌هاي بسيار خوب و اميدوارکننده‌اي در اين زمينه آغاز شده است که اميدواريم همه اين عزيزان در انجام رسالت‌هاي مهدوي خود، هم‌چنان موفق باشند.
پاورقي
[1] بقره / 286.