مهدي فاطمه، خود ابر باران خيز، باران بهاري و چشمه جوشان است
الامام السحاب الماطر و الغيث الماطل و الشمس المضيئه و السماء الظليله و الارض البسيطه و العين الغريزه و الغدير و الروضه. [1] .
امام، ابر بارنده، باران پياپي، آسمان سايه افکن، زمين گسترده، چشمه جوشان، برکه و گلزار است.
پاورقي
[1] کافي، ج 1، ص 198؛ تحف العقول، 439.