بازگشت

حضرت، استعدادها را شکوفا مي کند


عقل‌هاي به خواب رفته را بيداري مي‌بخشد، زمين‌ها را حيات و زمينه‌ها و استعدادها را شکوفا مي‌گرداند؛ مگر نه اين است که تمام انبيا و اوصيا آمده‌اند تا گنج‌هاي عقول را استخراج نمايند.

«و يثيروا لهم دفائن العقول؛ تا بر ايشان گنج‌هاي انديشه و عقل را استخراج نموده، نمايان سازند.» [1] .



آن خزان نزد خدا نفس و هواست‌

عقل و جان عين بهار است و بقاست [2] .



فجمع به عقولهم و کملت به احلامهم ثم مد اللّه في ابصارهم و اسماعهم. [3] .

خردهاي آنان را گرد آورد، رشدهاي آنان را کامل گرداند و خداوند بر وسعت بينايي و شنوايي آنان مي‌افزايد.

اذا هز رايته اضاء لها ما بين المشرق و المغرب و وضع اللّه يده علي روِوس العباد. [4] .

چون پرچم او به اهتزاز درآيد، ميان مشرق و مغرب با نور آن روشن مي‌شود و خداوند دستش را بر سربندگان مي‌گذارد.


پاورقي

[1] شرح نهج البلاغه / 1/ 113.

[2] مثنوي، دفتر اول، 93.

[3] بشاره الاسلام، 254؛ روزگار رهايي، 622.

[4] اعلام الوري، 435؛ روزگار رهايي، 462.