هفتم: باران‌هاي حياتبخش بهاري، زمين مرده را پس از مدت‌ها خواب و مرگ حيات مي‌بخشد. استعدادها شکوفا مي‌شود. بذر خشک مرده که باور نمي‌شد، چيزي را در درون داشته باشد. شکوفا شده، گياه زيبايي مي‌گردد. زمين خشک و نفوذناپذير با بارش پياپي باران، رام گشته و آن‌چه در درون دارد، به وزش باد بهاري مي‌سپارد. بذرهايي که سالم به خاک سر سپرده‌اند، رجعتي دوباره مي‌يابند و به روي بهار لبخند مي‌زنند و در سرسبزي طبيعت، به ياري‌اش بر مي‌خيزند، بهار زيباي پيامبر (ص) نيز چنين مي‌کند.