در معناي حروف مقطعهِ مذکور اختلاف است.

ابن عباس مي گويد: «آن، نامي از نام هاي خداوند عزوجل است.»

عده اي گفته اند: «همانا، آن حروف، ا سم اللّه اعظم است.»

قتاده گفته است: «آن حروف، نامي از نام هاي قرآن است.»

باز عده اي گفته اند: آن حروف، نام سوره «مريم» است.

حضرت علي بن ابي طالب (ع) و ابن عباس گفته اند: «آن حروف قسم و سوگند است، که خداوند متعال با آن، سوگند ياد کرده است».

کلبي گفته است: «آن حروف، ثنا است که خداوند عزّوجلّ، با آن حروف خودش را ثنا کرده و ستوده است.»

... و از سعيد بن جبير و ايشان از ابن عباس، نقل کرده است، که وي مي گويد: «کاف، از کريم، هاء از هادي، يا از رحيم، عين از عليم و عظيم و صاد، از صادق مي باشد.»

باز کلبي در معناي آن گفته است: «خداوند، کافي بر خلق اش و هادي بر بندگانش مي باشد، دست و قدرتش بالاي دست و قدرت مردم، و عالم به مخلوقات، و به وعده اش صادق است.» [1] .