‌از مجموع گفتار عالمان و فقيهان شيعه به دست مي‌آيد که اکثريّت قريب به اتفاق عالمان شيعه به حجّيت خبر موثوق به معتقدند، و تنها خبر ثقه را حجّت نمي‌دانند. بنابراين عالماني چون مرحوم آيه‌اللّه‌العظمي خويي، که تنها خبر ثقه را حجّت مي‌دانند، جدّاً در اقليّت هستند.

‌ما در اين بخش، گفتار عالماني چون وحيد بهبهاني را مي‌آوريم؛ تا روشن شود که مبناي مقبول عالمان شيعه، همان حجّيت خبر موثوق به است.

‌گفتني است، ما در مقام استدلال بر مبناي حجّيت خبر موثوق به نيستيم؛ گرچه از لابلاي کلمات عالماني که مي‌آوريم، دلايل اين مبنا نيز مشخص مي‌گردد.

‌سخن اصلي ما اين است که نبايد نويسنده محترم کتاب مشرعه بحارالانوار اکثر روايات بحار را (چيزي در حدود نود درصد) غير معتبر معرفي کند و هيچ اشاره‌اي نداشته باشد که عدم اعتبار نود درصد روايات بحار، تنها بر مبنايي است که مورد قبول عالمان و فقيهان شيعه نيست.

‌سخن ما اين است که چرا ايشان اعلام نمي‌کند که مبناي مقبول عالمان شيعه، حجّيت خبر موثوق‌به است و چرا اعلام نمي‌کند که بر پايهِ اين مبناي پذيرفته شدهِ اکثريّت عالمان شيعه، اکثر روايات اعتبار پيدا مي‌کند.

‌ما در اين بخش نمونه هايي از گفتار عالمان شيعه را مي‌آوريم؛ تا روشن شود که اکثريّت روايات مجموعه‌هاي معتبر روايي شيعه، از ديدگاه عالمان شيعه اعتبار دارد.

‌با ما همراه شويد؛ تا اين حقيقت تابناک، راه را فراسويمان روشن سازد و بي جهت ميراث بزرگ امامان شيعه را نابود نسازيم.

‌