اين فرقه معتقد بودند که امام باقر (شهادت 114ه.) زنده است و مهدي موعود واقعي ايشان مي باشد و ظهور خواهد کرد و جهان را پر از عدل و داد خواهد نمود. پيروان اين فرقه آن حضرت را امام مي دانستند؛ ولي رحلت او را قبول نداشتند و منتظر رجعت (بازگشت) او بودند. [1] .

به نظر مي رسد اين گروه همان کيسانيه سابق باشند؛ که ابوهاشم را ترک کرده و به پيروي امام باقر(ع) گردن نهاده بودند. [2] اين گروه هم، چه زير مجموع کيسانيه و غير آن باشند يا نباشند، منقرض شده اند و اکنون کسي چنين ادعايي ندارد. از خود امام محمدباقر(ع) هم در هيچ منبعي، حتي غير معتبر، چنين ادعايي ثبت نشده؛ بلکه طبق روايت ابوبصير نقل شده، که امام باقر(ع) فرمودند: «بعد از حسين(ع) نُه امام مي آيند، نُهم از آنان قائم ايشان است.» [3] .

در روايت ديگر، ابراهيم بن عمرکناسي مي گويد: از امام باقر(ع) شنيدم که مي فرمود:

«همانا براي صاحب اين امر دو غيبت خواهد بود؛ و قائم، قيام مي کند در حالي که بيعت کسي بر گردنش نيست.» [4] .