الناصر لدين الله از خلفاي عباسي بود که حدوداً سال 550 ه متولد شد و سال 632 ه به خلافت رسيد. وي مردي لئيم و پست فطرت بود و به کارهاي جاسوسي علاقه داشت و جاسوسان در دربار خود گماشته بود و خودش هم براي گردآوري اخبار شب ها در شهر مي گشت. در زمان وي اوج دولت صلاح الدين ايوبي و شور جنگ هاي صليبي بود. البته در اين جنگ ها خليفه دخالتي نداشت، ولي از تمام قلمرو اسلامي مجاهدان به عنوان «مُطوعه» شرکت داشتند. [1] سبط ابن تعاويذي وي را به عنوان مهدي در شعر ستوده: [2] .



«انت الامام المهدي ليس لناامام حق سواک ينتظر

تبدوا الابصارنا خلافاً لان يزعم ان الامام منتظر»



تو همان امام مهدي هستي که ما را جز تو امام راستين و در خور انتظار نيست. تو در پيش چشم ما آشکار و پيدايي بر خلاف کسي که امام را منتظر مي پندارد.

البته خود الناصر لدين الله ادعاي مهدويت نداشته و شعري هم که خطاب به اوست، از باب غلو و تملق گويي مي باشد و اين همه مورد تأ ييد اماميه نيست.