محمود بن وليد مي گويد: وقتي پيامبر (صلّي اللّهُ عليه وآله وسلّم) از دنيا رفتند، کانت فاطمه (عليهاالسّلام) تاتي قبور الشهداء و تاتي قبر حمزه و تبکي... قلت: يا سيده النسوان ! قد والله قطعت نياط قلبي من بکائک. فقالت : يا ابا عمرو! لحقٌ لي البکاء؛ فلقد اُصبتُ بخير الاباء رسول ا لله و اشوقاه الي رسول الله!... قلت : هل نص رسول الله قبل وفاته علي عليّ بالامامه؟ قالت: وا عجبا! انسيتم يوم غديرخم . قلت : قد کان ذلک؛ لکن اخبريني بما اشير اليک. قالت : اشهد الله تعالي لقد سمعته يقول عليّ خير من اُخلّفه فيکم وهو الامام والخليفه بعدي و سبطاي و تسعه من صلب الحسين ائمه ابرار؛ لئن اتبعتموهم وجد تموهم هادين مهدييّن؛ و لئن خالفتموهم ليکون الاختلاف فيکم الي يوم القيامه . قلت: يا سيدتي! فما باله قعد عن حقه . قالت : يا با عمرو! لقد قال (صلّي اللّهُ عليه وآله وسلّم): مثل الامام مثل الکعبه ؛ اذ تؤتي ولاتاتي. ثم قالت . اما والله لو ترکوا الحق علي اهله و اتّبعوا عتره نبيه لما اختلف في الله اثنان و لورثها سلف عن سلف و خلف بعد خلف، حتي يقوم قائمنا التاسع من ولد الحسين... [1] .

راوي مي گويد: بعد از وفات پيامبرحضرت فاطمه هميشه به زيارت قبور شهداي احد ميآمد و کنار قبر حمزه گريه مي کرد. روزي به او گفتم: اي سرور زنان! به خدا سوگند گريه شما رگهاي قلب مرا پاره کرد.

حضرت زهرا جواب فرمودند : اي ابو عمرو! سزاوار است که من گريه کنم؛ چرا که به مصيبت بهترين پدران مبتلا شده ام. آه، چقدر مشتاق رسول خدايم!...

عرض کردم: آيا پيامبر قبل از وفاتش تصريحي به امامت حضرت علي (عليه السّلام) کردند؟

فرمودند : چقدر عجيب است! آيا روز غديرخم را فراموش کرده ايد؟!

عرض کردم: بله، روز غدير بود؛ اما منتظر چيزي هستم که پيامبر (صلّي اللّهُ عليه وآله وسلّم) به شما فرموده باشد. حضرت زهرا (عليهاالسّلام) با چند تأکيد فرمودند: خدا را شاهد مي گيرم که از او (صلّي اللّه ُعليه وآله وسلّم) شنيدم، که مي فرمود: علي (عليه السّلام) بهترين کسي است که در بين شما به عنوان جانشين خود مي گذارم؛ او امام و خليفه بعد از من است و دو نوه ي من و نه نفر از فرزندان حسين (عليه السّلام) پيشوايان نيکويي هستند، که اگر از آنها پيروي کنيد، مي يابيد که آنها هدايت کننده هدايت شده اند؛ و اگر با آنها مخالفت کنيد، تا روز قيامت در بين شما اختلاف خواهد بود.

عرض کردم: اي سرور من! پس چرا علي (عليه السّلام) از حق خود کناره گيري کرد؟ فرمودند: اي ابا عمرو! پيامبر (صلّي اللّهُ عليه وآله وسلّم) فرمودند: مَثَل امام، مثل کعبه است؛ که بايد به سوي او آيند و او به سوي مردم نمي رود. سپس حضرت زهرا (عليهاالسّلام) فرمودند: به خدا قسم اگر حق را به اهلش واگذار مي کردند و از خاندان پيامبر تبعيت مي کردند، هيچ دو نفري هم با يکديگر اختلاف نمي کردند و امر خلافت به تک تک جانشينان پيامبر (صلّي اللّهُ عليه وآله وسلّم) مي رسيد؛ تا قائم ما، نهمين فرزند از حسين (عليه السّلام)، قيام مي نمود.