الف) حضرت زهرا (س) با مادر سخن مي گويد:

امام صادق (ع) مي فرمايد:

«وقتي حضرت خديجه (س) با پيامبر (ص) ازدواج کرد، زنان مکه از او کناره گيري کردند، (و او تنها شد) تا اين که به حضرت زهرا (س) باردار شد. در آن زمان بود که فاطمه، با او سخن مي گفت و از او مي خواست که صبر کند. [1] .

ب) سخن گفتن حضرت مهدي (عج) در شکم مادر:

حضرت حکيمه خاتون، وقتي قضيّهِ شب تولّد را نقل مي کند، مي گويد:

امام عسکري (ع) فرمود: «سورهِ قدر را بر نرجس خاتون بخوان.» شروع کردم به خواندن سوره قدر. پس آن طفل، در شکم نرجس خاتون، با من همراهي مي کرد و مي خواند آن چه من مي خواندم و بر من سلامي کرد. من ترسيدم.

امام، صدا زد: «اي عمه! از قدرت الهي تعجب نکن، که حق تعالي کودکان ما را به حکمت گويا مي گرداند و ما را در بزرگي، در زمين، حجت خود مي گرداند». [2] .