الف) حضرت زهرا (عليهاالسّلام) ياري شده است.

دروصف حضرت فاطمه (عليهاالسلام) آمده است: که او

ميمونَه مَنصورَه محتَسَمَه جميله جليله معظمهٌ. [1] .

يکي از آياتي که به حضرت زهرا (عليهاالسّلام) وحضرت مهدي (عج)، تأويل شده است آيه 4 سوره روم است «...يومئذٍ يفرح المؤ منون؛ بنصرالله ينصر من يشاء و هو العزيز الرحيم» [2] .

امام صادق (عليه السّلام) از قول پيامبر (صلّي اللّهُ عليه وآله وسلّم) نقل مي کنند، که حضرت جبرئيل (عليه السّلام) سيب بهشتي را از طرف خداوند به رسم هديه براي پيامبر آورد و عرض کرد: بخور اين سيب را. سيب را دو نيم کرد؛ نوري ساطع شد. سؤال فرمودند: اين نور چيست ؟ جبرئيل عرض کرد: فان ذلک النور، للمنصوره في السماء و في الارض فاطمه. قلت : حبيبي جبرئيل! ولم سميت في السماء المنصوره و في الارض فاطمه؟ (اين نور منصوره در آسمان و فاطمه در زمين است. به جبرئيل گفتم: حبيب من! چرا او را در آسمان منصوره مي گويند و در زمين فاطمه؟ گفت:

سميت في الارض فاطمه، لانها فطمت و شيعتها من النار و فطم اعدائها من حبها. (او را در زمين فاطمه مي گويند؛ چرا که او و شيعيانش از آتش بازداشته شده اند و دشمنان او از دوست داشتن او باز داشته شده اند.

در ادامه عرض داشت: و هي في السماء المنصوره؛ و ذلک قوله عزوجل «و يومئذ يفرح المؤ منون بنصرالله» يعني نصر الله لمحبيها. [3] او را در آسمان منصوره خوانند؛ و اين همان گفتار خداوند است که فرمود: «در چنين روزي مؤمنان به ياري خداوند - ياري خداوند به محبين آن حضرت - خوشحال مي شوند. آن حضرت؛ دوستداران او در آن روز و روز ظهور امام زمان (عليه السّلام) خوشحال مي شوند؛ امام صادق (عليه السّلام) در پاسخ سؤال ابي بصير از آن حضرت پيرامون تفسير «الم؛ غلبت الروم» فرمود: ه م بنو اميه: آنها بنو اميه هستند... «و يومئذ يفرح المؤ منون بنصرالله» عند قيام القائم. [4] .

مؤمنان به ياري خداوند هنگام قيام حضرت مهدي (عج) خوشحال مي شوند،

گفتني است، حتي مؤمناني که از دنيا رفته اند، به چنين قيامي خوشحال مي شوند؛

امام صادق (عليه السّلام) فرمودند: «يومئذ يفرح المؤ منون بنصرالله» في قبورهم ، بقيام القائم (عليه السّلام) [5] .

مؤمنان، در حالي که در قبرهايشان هستند. به قيام حضرت مهدي (عج) خوشحال مي شوند.

پس هر روزي که روز نجات مؤمنان و پيروزي آنها باشد و ياري خداوند شامل آنها بشود، روز فرح و خوشحالي مؤمنان خواهد بود.

ب) حضرت مهدي (عج) منصور است.

خداوند حضرت مهدي (عج) را منصور ناميده اند «و من قتل مظلوماً فقد جعلنا لوليّه سلطانا فلايسرف في القتل انّه کان منصوراً» [6] .

در روايات آيه شريفه به حضرت امام حسين (عليه السّلام) و حضرت مهدي (عج) تأويل شده است.

امام باقر (عليه السّلام) فرمودند: «من قتل مظلوماً»، الحسين، کشته شده ي مظلوم، حسين (عليه السّلام) است. انه کان منصوراً، سمي الله المهدي المنصور؛ کما سمّي احمد و محمد و محمود و کما سمّي عيسي المسيح. [7] .

حضرت مي فرمايد: خداوند مهدي را منصور ناميده همان طور که (پيامبر را) احمد و محمد و محمود ناميد و چنانچه عيسي (عليه السلام) را مسيح ناميد.

و در زيارت عاشورا مي خوانيم: فاسئل الله الذي اکرم مقامک و اکرمني بک ان يرزقني طلب ثارک مع امام منصور من اهل بيت محمد (صلّي اللّه عليه وآله وسلّم). [8] از خداوند مي خواهيم که به ما توفيق بدهد در کنار امام منصور (امام زمان«عليه السّلام») خون خواهي حسين (عليه السّلام) را بکنيم.

همچنين امام باقر (عليه السّلام) مي فرمايد: القائم منا منصورٌ بالرّ عب م وَِ يَّدٌ بالنصر. [9] قائم از ما، ياري شده است به وسيله ترس در دل دشمنان و تأييد شده به وسيله ياري او.

و بالاخره در دعاي ندبه مي خوانيم: اين المنصور علي من اعتدي عليه و افتري. [10] .

کجاست آن کسي که ياري شده است بر عليه کسي که نسبت به او تعدي کرده و افترا بسته.