الف) حضرت زهرا (عليها السلام) مبارکه است .

مبارک از برکت گرفته شده؛ به معناي رشد و زياده. مبارک يعني آنچه که از او خير زياد بيايد. [1] .

به حضرت زهرا (عليها السلام) از اين جهت مبارک مي گويند که او کوثر، «انا اعطيناک الکوثر» است؛ همان طور که فخر رازي در تفسير خود گفته: مراد صديقه طاهره، فاطمه زهرا (عليها السلام) است. [2] و صاحب مجمع البيان مي گويد: کوثر، زيادي نسل و فرزند است؛ که از فاطمه زهرا (عليهاالسّلام) و اولاد وي، نسل رسول اکرم (صلّي اللّه عليه وآله وسلّم) آنچنان فراوان شد، که نتوان شماره کرد.

مرحوم علامه طباطبايي مي فرمايد: مراد از کوثري که خداوند به پيامبر (صلّي اللّهُ عليه وآله سلّم) عطا فرمود، فقط کثرت ذريه پيامبر (صلّي اللّهُ عليه وآله وسلّم) مي باشد، يا مراد، خير کثير است، و کثرت ذريه، مراد مي باشد، در ضمن خير کثير؛ و اگر غير از اين، معنا کنيم، محقق کردن و محکم کردن کلا م به واسطه آيه «ان شانئک هوالابتر» خالي از فايده مي شود. [3] و [4] .

ب) حضرت مهدي (عج) مبارک است.

در ضمن لقبهايي که پيامبر (صلّي اللّهُ عليه وآله سلّم) براي آن حضرت شمردند، همين لقب مبارک است. [5] .

وقتي پيامبر (صلّي اللّه عليه وآله وسلّم) در بياناتي آخر الزمان را ترسيم مي کنند، مي فرمايد: ولايزال ذلک البلاد علي اهل ذلک الزمان، حتي اذا يئسوا و قنطوا واساوُِ والظّن اَلاّ يفرَّ جَ عنهم ؛ اذ بعث الله رجلا من اطايِب عترتي و ابرارِ ذرّيّتي عَدلاً مبارکاً زکيّا. [6] .

اين گرفتاري با مردم آن زمان خواهد بود؛ تا هنگامي که مأيوس و نا اميد شوند و تصور کنند که ديگر خداوند از آنها رفع گرفتاري نخواهد فرمود؛ آنگاه خداوند مردي را از بهترين فرزندان و پاکترين عترت من بر مي انگيزد؛ که سرا پا عدل و برکت و پاکي است.