بازگشت

شيوه ي رفتار امام با دشمنان


ستمگران و زورمداران و زراندوزان، در همه ي نقاط عالم، بر ملّت هاي مظلوم و مستضعف سيطره داشته اند و دارند و فرهنگ سازي کرده اند. در اين ميان، جامعه ي اسلامي، خسارت هاي بيشماري را متحمّل شده، به طوري که دشمنان اسلام، از آغاز رسالت نبيّ مکرّم اسلام، (صلّي اللّهُ عليه و آله و سلّم)، همواره، در ايذاء و اذيّت آن حضرت و پيروانش بوده اند. بالاخره آن حضرت پس از تحمّل مشقت هاي فراوان توانست مسلمانان را از تاريکي ها به سوي روشنايي راهنمايي و سوق دهد. و حکومت اسلامي را بر قرار نمايد. مع الاسف طولي نکشيد که در هنگامه ي رحلت و بعد از آن، به گفته ي امام غزالي رياست طلبان و منافقان با حيله هاي مختلف و فريب دادن مسلمانان، صاحب غدير را که منصوب از طرف خداوند حکيم بود و همگي به ولايت اش تبريک و بخٍ، بخٍ يا علي گفته بودند، کنار گذاشته و بر اريکه ي قدرت و سياست سوار شدند و نطفه ي فاجعه و جنايات هولناک در جامعه ي اسلامي کاشته شد منعقد گرديد. مولاي متقيان، اميرمؤمنان، منصوب خدا، برادر رسول خدا (صلّي اللّهُ عليه و آله و سلّم) اولين مسلمان در ميان مردان، فاتح خيبر و جانشين بي واسطه ي رسول خدا (صلّي اللّهُ عليه و آله و سلّم) را با آن همه مناقب خانه نشين کرد و يگانه دختر جوان ريحانه ي آن حضرت، در اندک زماني پس از رحلت پدر بزرگوارش، نه تنها از طرف منافقان و رياست طلبان، مورد ضرب و شتم قرار مي گيرد، بلکه به طور وحشيانه اي بين ديوار و در فشار داده شده و محسن اش سقط مي شود و در نهايت پس از 75 روز بعد از رحلت پدر، دنيا را با دلي آزرده و جراحاتي بسيار وداع مي کند. پس از آن حرمت شکني دردناک، فاجعه ها وحشتناک و وحشتناک تر مي شود و اهل بيت (عليهم السّلام) و پيروانشان در روزگار ستم و فشار به سر برده و يکي پس از ديگري مظلومانه به شهادت نائل مي گردند و در روز عاشورا فاجعه به اوج رسيده و اهل بيت پيامبر اکرم (صلّي اللّهُ عليه و آله و سلّم) و شيعيان مخلص شان از طفل شيرخوار تا پير هفتاد سال مورد هجوم واقع مي شوند به طوري که روح و عواطف انساني با شنيدن آن همه وحشيگري ها جريحه دار مي گردد. اين ستمگري ها ادامه دارد تا قيام قائم آل محمد(عج) و هر روز با رنگ هاي مختلفي جلوه گري نموده و فاجعه اي وحشتناک رخ مي دهد. و ظلم و فساد در عالم فراگير مي گردد.

يقيناً، پيش از ظهور و مقارن با آن، بر دنيا، ستمگران خون ريزي حاکم اند که از هيچ جنايتي فرو نمي گذارند. حال، امامي که قيام مي کند، در برابر اين همه کج روي ها و بيدادگيري ها، چه گونه برخورد کند،تا جهان را پر از عدل و داد سازد؟ بي ترديد، گروه هاي معاندي که دست شان به خون بشريّت آلوده گرديده است و حق مردم را غصب کرده اند و يا پست و مقامشان به خطر افتاده، در مقابل حرکت اصلاح گرانه و نهضت امام، ايستادگي مي کنند. بنابراين، امامي که قيام مي کند و مأموريّت تشکيل حکومت جهاني اسلام را دارد، بايد براي برطرف کردن موانع نقشه و برنامه داشته باشد. در اين جا، مروري به اين برنامه ها خواهيم داشت.