در ضمن حديث مفصّلي از امام صادق (عليه السّلام) چنين بيان شده: «سيّد حسن آن جوانمرد خوش روي ديلمي [1] خروج مي کند... و دست بيعت به حضرت مهدي(عج) مي دهد و خود و اصحاب اش با آن حضرت بيعت مي کنند، امّا چهل هزار نفر صاحبان مصاحف که به زيديّه معروف هستند، بيعت نمي کنند و مي گويند: اين کار سحر بزرگي است.».

در ابتداي حديث، آمده که حضرت مهدي. معجزاتي را نشان مي دهد.

با اين کلام، دو لشکر، با هم درگير مي شوند. حضرت مهدي(عج) به طرف طائفه ي منحرف آمده و آنان را نصيحت و به پيروي خويش دعوت مي کند، ولي ايشان بر لجاجت و طغيان خود مي افزايند و آن حضرت، فرمان به کشتن آنان مي دهد. پس همه را از بين مي برند... [2] .