همان طوري که در بند «الف» همين بخش ذکر شد، اهل مکّه، نه تنها فرستاده ي امام را به قتل مي رسانند، بلکه جانشين آن حضرت را نيز شهيد خواهند کرد. ابوخالد کابلي از امام باقر (عليه السّلام) نقل کرده که آن حضرت فرمود: «يُبايَعُ القائمُ بِمَکَّةَ عَلي کِتابِ اللَّهِ وَسَنّةِ رَسُولِهِ، وَيَسْتَعْمِلُ عَلي مَکَّةَ، ثُمَّ يَسيُر نَحْوَ الْمَديَنةِ فَيَبْلُغُهُ أنّ عامَلَهُ قُتِلَ، فَيَرجِعُ إليهمْ فَيُقْتَلُ المُقاتَلَةَ ولا يَزيدُ علي ذالک...» [1] .

با حضرت قائم (عليه السلام) در مکّه، بر اساس کتاب خدا و سنّت رسول اللّه بيعت مي کنند و آن حضرت، جانشين را بر مکّه مي گمارد. به سوي مدينه حرکت مي کند که در ميان راه، به وي خبر کشته شدن جانشين اش را مي رسانند. حضرت، بلافاصله بر مي گردد و ايشان را با جنگ مي کُشد و بيش از اين کاري نمي کند...