بازگشت

احمد جامي (شيخ جام)


احمد بن ابوالحسن بن محمّد بن جرير بَجَلي نامقي جامي ترشيزي ابو نصر(متوفاي سال 536)، ملقّب به «شيخ الاسلام»که گاهي به «ژنده پيل»و «شيخ جام» و «پير جام» ناميده مي شود از بزرگان صوفيه است. يکي ديگر از شخصيّ هاي معروف، و ادباي شاخص اهل سنّت است که به حضرت مهدي موعودي که متولّد شده و اين که روزي براي إصلاح جهان ظهور خواهد کرد، اقرار مي کند.

او اين حقيقت را در قصيده ي زيبايي، در 9 بيت سروده است:



اي ز مهر حيدرم هر لحظه در دل صد صفا است

وز پي حيدر، حسن ما را امام و رهنما است



همچو کلب افتاده ام بر خاک در گاه حسين

خاک درگاه حسن اندر دو چشمم توتيا است



عابدين، تاج سر و باقر، دو چشم روشن است

دين جعفر، بر حق است و مذهب موسي، رواست



اي موالي! وصف سلطان خراسان را شنو

ذره اي از خاک قبرش دردمندان را دواست



پيشواي مؤمنان است - اي مسلمانان! تقي

و رنقي را دوست دارم در همه مذهب رواست



عسکري نور دو چشم عالم و آدم بود

همچو مهدي يک سپهسالار در ميدان کجا است؟



شيخ جام، در اين قصيده ي زيبا، حتّي به امامت دوازده معصوم، تصريح مي کند.